تاثیر متیل جاسمونات بر برخی ویژگی های فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی گیاه توت فرنگی رقم پاروس در شرایط تنش خشکی

متیل جاسمونات از تنظیم کننده های رشد گیاهی جدید به شمار می رود که در افزایش مقاومت گیاهان به تنش های محیطی از جمله تنش خشکی نقش مهمی دارد. به منظور بررسی اثر متیل جاسمونات بر توت فرنگی رقم پاروس تحت تنش خشکی آزمایشی در گلخانه دانشکده کشاورزی مراغه در سال 1395 صورت گرفت. این آزمایش در قالب فاکتوریل بر پایه طرح کاملا تصادفی انجام شد. فاکتورهای مورد بررسی شامل درصد تشکیل میوه، تعداد گل و میوه، محتوای نسبی آب، کلروفیل a، b و کاروتنوئید، کربوهیدرات محلول، پرولین، آنتوسیانین و آنزیم کاتالاز بود. بر اساس نتایج به دست آمده، برهمکنش آبیاری و متیل جاسمونات بر کلیه شاخص های مورد بررسی در سطح احتمال پنج درصد تاثیر معنی دار داشت. بیشترین درصد تشکیل میوه (2/95%)، تعداد گل (25/31%) و میوه (13/20%)، عملکرد (2/125 گرم)، محتوای نسبی آب (64/90%)، کلروفیل a (32/1 میلی گرم بر گرم)، b (77/0 میلی گرم بر گرم) و کاروتنوئید (02/2 میلی گرم بر گرم) و کمترین مقدار کربوهیدرات محلول (7/18 میلی گرم بر گرم)، پرولین (4/1 میکروگرم بر گرم)، آنتوسیانین (65/0 جذب در 520 نانومتر)، آنزیم کاتالاز (1/0 میلی مول بر گرم) و سوپراکسیددیسموتاز (28/0 میلی مول بر گرم) در شرایط بدون تنش خشکی مشاهده شد و تنش خشکی منجر به تغییر صفات مورد سنجش گردید. کاربرد متیل جاسمونات موجب تعدیل شرایط تنش خشکی شد که در غلظت 100 میکرومولار تاثیر بیشتری داشت. با توجه به نتایج، استفاده از متیل جاسمونات برای بهبود رشد گیاه در شرایط تنش خشکی توصیه می شود.