تاثیر محلول پاشی پوترسین بر زیست توده، محتوای نسبی آب برگ و میزان عناصر معدنی ریحان ((Ocimum basilicum L. cv. Genove تحت تنش شوری

به منظور بررسی اثر محلول پاشی پوترسین بر برخی خصوصیات رشدی و میزان عناصر غذایی ریحان رقم ژنو (Ocimum basilicum L. cv. Genove) تحت تنش شوری، آزمایش گلدانی به صورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملا تصادفی در گلخانه تحقیقاتی دانشگاه فردوسی مشهد در سال 1396 انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل 4 سطح شوری آب آبیاری (0 ، 40، 80 و 120 میلی‏مولار کلرید سدیم) و 3 سطح محلول پاشی پوترسین (0، 1 و 2 میلی‏مولار) در 3 تکرار بود. نتایج حاصل از تجزیه واریانس داده ها نشان داد که اثر متقابل شوری و پوترسین بر همه صفات مورد مطالعه معنی دار شد. مقایسه میانگین داده‏ها نشان داد که بیشترین وزن خشک اندام هوایی (03/4 گرم)، محتوای نسبی آب برگ (2/72 درصد)، فسفر (5/1 درصد)، پتاسیم (7/1 درصد)، روی (3/22 میلی گرم در کیلوگرم)، کلسیم (31/1 درصد)، منیزیم (53/0 درصد) و منگنز (05/89 میلی گرم در کیلوگرم) در تیمار بدون شوری و محلول پاشی 2 میلی‏مولار پوترسین مشاهده شد. در حالی‏که بیشترین میزان سدیم (9/0 درصد) در تیمار شوری 120 میلی مولار و بدون محلول پاشی پوترسین مشاهده شد و پوترسین 2 میلی‏مولار آن را کاهش داد. در شرایط تنش شوری، پوترسین جذب عناصر معدنی را در گیاه بهبود بخشید و موجب افزایش وزن تر و خشک اندام هوایی و محتوای نسبی آب برگ ریحان گردید؛ اما در اغلب صفات تفاوت معنی داری بین دو غلظت پوترسین مشاهده نشد.