تاثیر جیره غذایی حاوی عصاره آلوئه ورا و مریم گلی بر خون شناسی، آسیب شناسی بافتی و مقاومت در برابر شرایط کم اکسیژنی در قزل آلای رنگین کمان

این مطالعه به بررسی آثار عصارهای آلویه ورا و مریم‌گلی روی شاخص‌های خون‌شناسی و بیوشیمیایی، آسیب‌شناسی بافتی و مقاومت در برابر تنش کم‌اکسیژنی در قزل‌آلای رنگین‌کمان پرداخته است. هفت تیمار از قزل‌آلاهای رنگین‌کمان (g 0/1±10) با مقادیر 0 (گروه شاهد)، %0.5، %1 و %1.5 از عصاره‌های آلویه ورا و مریم‌گلی به صورت ترکیب با غذای آنها به مدت 30 روز تغذیه شدند و سپس به مدت دو هفته دیگر تغذیه همه ماهیان با غذای گروه شاهد ادامه یافت. در روزهای 30 و 45 نمونه‌ی خون ماهیان گرفته و تعداد کل گلبول‌های قرمز، هماتوکریت و هموگلوبین اندازه‌گیری شد. در روزهای30 و 45 گلوکز و کورتیزول سرم قبل و یک ساعت بعد از اعمال تنش کم ‌اکسیژنی (mg L-1) اندازه‌گیری شد. در انتهای آزمایش نمونه‌ی بافت آبشش همه تیمار‌ها برای آسیب‌شناسی‌بافتی تهیه شد. تیمار مریم‌گلی %0.5 افزایش معنی‌دار(0.05 >p) در تعداد گلبول‌های قرمز، هماتوکریت و هموگلوبین را در مقایسه با گروه شاهد نشان داد. در حالیکه تیمارهای آلویه ورای %1 و %1.5 در مقایسه با گروه شاهد افزایش معنی‌دار (0.05>p) هماتوکریت و غلظت هموگلوبین را نشان دادند. پس از اعمال تنش کم‌اکسیژنی در روزهای 30 و 45، سطوح گلوکز و کورتیزول سرم فقط در تیمار مریم‌گلی %0.5 در مقایسه با گروه شاهد بطور معنی‌داری (0.05 >p) افزایش یافت. در تیمارها و گروه کنترل تغییرات آسیب‌شناسی بافتی جدی مشاهده نشد.. بر اساس نتایج به دست آمده، تجویز خوراکی %0.5 عصاره آبی اتانولی مریم‌گلی موجب بهبود شاخص‌های خونی و بیوشیمیایی خون شده و مقاومت قزل‌آلای رنگین‌کمان را در برابر تنش کم‌اکسیژنی افزایش می دهد.