تاثیر مداخله آموزشی بر عملکرد کارکنان پرستاری و میزان پنومونی وابسته به ونتیلاتور در بخش های مراقبت ویژه مرکز آموزشی درمانی حضرت علی ابن ابیطالب (ع) رفسنجان

پنومونی ناشی از ونتیلاتور، یک بیماری عفونی جدی در بخش مراقبت های ویژه در نظر گرفته می شود. آموزش پرستاران می تواند موجب بهبود عملکرد و کاهش این نوع عفونت شود. مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر آموزش بر میزان پنومونی ناشی از ونتیلاتور و عملکرد پرستاران بخش های مراقبت ویژه مرکز آموزشی درمانی حضرت علی ابن ابیطالب(ع) شهرستان رفسنجان انجام شد.

مواد و روش ها: 

در این مطالعه نیمه تجربی، 62 پرستار بخش های ویژه به روش در دسترس و بر اساس معیارهای ورود به مطالعه انتخاب شدند. ابتدا میزان پنومونی ناشی از ونتیلاتوردر طی سه ماه تعیین گردید و عملکرد پرستاران سنجیده شد. سپس در مورد چگونگی پیشگیری از این نوع پنومونی، آموزش های لازم داده شد. پس از 3 ماه، مجدد میزان عملکرد و شیوع پنومونی ثبت گردید و داده ها توسط آزمون های تی زوجی، فیشر و کولموگروف اسمیرنوف تجزیه و تحلیل شد.

یافته ها:

 قبل از آموزش، از 45 بیمار که با ونتیلاتور تهویه مکانیکی می شدند، 44 نفر (8/97%) و بعد از آموزش، از 37 بیمار، 33 نفر (2/89%) دچار پنومونی ناشی از ونتیلاتور شدند. تعداد پنومونی ناشی از ونتیلاتور بعد از آموزش نسبت به قبل، کاهش داشت اما این میزان از لحاظ آماری معنی دار نبود. عملکرد پرستاران از نظر دست شستن، ساکشن کردن، کار با ونتیلاتور، تغییر وضعیت دادن بیمار، پوشیدن گان، دهانشویه و لوله گذاری داخل تراشه، بعد از آموزش نسبت به قبل آن، بهبود یافت و از لحاظ آماری معنی دار بود (05/0<p).

نتیجه گیری:

 این مطالعه نشان داد آموزش پرستاران در زمینه پیشگیری از عفونت و پنومونی ناشی از ونتیلاتور می تواند موثر باشد، اگرچه این مداخله فقط تاثیر بالینی داشته است.