اثرات نانوذرات اکسید روی و پروبیوتیک (باسیلوس کوآگولانس) بر پاسخ ایمنی، برخی خصوصیات لاشه و وزن اندام های داخلی جوجه های گوشتی

روی و پروبیوتیک ها نقش مهمی در عملکرد و سیستم ایمنی طیور دارند.

این تحقیق به منظور بررسی اثرات نانو ذرات اکسید روی و پروبیوتیک (باسیلوس کوآگولانس) بر پاسخ ایمنی، خصوصیات لاشه و وزن برخی اندام های داخلی جوجه های گوشتی انجام شد.

این پژوهش با 288 قطعه جوجه گوشتی نر راس 308 در قالب طرح کاملا تصادفی با 6 تیمار، 4 تکرار و 12 جوجه در هر تکرار به اجرا درآمد. تیمارها شامل: شاهد (حاوی 100 میلی گرم در کیلوگرم اکسید روی)، شاهد + 100 میلی گرم در کیلوگرم پروبیوتیک و جیره پایه بدون اکسید روی + 25 و 50 میلی گرم در کیلوگرم نانو اکسید روی با و بدون پروبیوتیک بودند. در این آزمایش فراسنجه های عملکردی (افزایش وزن بدن، مصرف خوراک و ضریب تبدیل خوراک)، ایمنی همورال (تیتر آنتی بادی علیه گلبول قرمز گوسفند (SRBC)، فراسنجه های لاشه (وزن نسبی لاشه، سینه، ران، طحال، کبد، پانکراس، بورس فابریسیوس و همچنین وزن و طول نسبی دوازدهه، ایلئوم و سکوم) و  pHروده و سنگدان محاسبه گردید.

استفاده از نانو اکسید روی با پروبیوتیک سبب بهبود افزایش وزن بدن و ضریب تبدیل خوراک جوجه های گوشتی شد (P<0/05). وزن نسبی کبد و ران ها در جوجه های تغذیه شده با نانواکسید روی به همراه پروبیوتیک به ترتیب کمتر و بیشتر از جوجه های مربوط به گروه شاهد بود (P>0/05). تیتر آنتی بادی علیه گلبول قرمز گوسفند در جوجه های تغذیه شده با 50 میلی گرم در کیلوگرم نانو اکسید روی با و بدون پروبیوتیک بیشتر از گروه شاهد بود (P<0/05).

به طورکلی استفاده از 50 میلی گرم در کیلوگرم نانو اکسید روی به همراه پروبیوتیک سبب بهبود عملکرد، خصوصیات لاشه و تقویت پاسخ سیستم ایمنی شد.