تاثیر مداخله ورزشی مبتنی بر برنامه های بین نسلی بر کیفیت زندگی سالمندان

اهداف :

کیفیت زندگی شاخص مهمی در ارزیابی سلامت محسوب می شود که بهبود آن بیانگر حفظ و افزایش سلامت جسم و روان  سالمندان است. هدف پژوهش حاضر مقایسه تاثیر مداخله ورزشی مبتنی بر برنامه های بین نسلی بر کیفیت زندگی سالمندان بود.

مواد و روش ها:

 این تحقیق از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون پس آزمون بود. نمونه تحقیق شامل150 سالمند با میانگین سنی 4/50±71/78 سال و 100 دانشجو با میانگین سنی 2/62±21/86 سال ساکن شهر مشهد در سال 1396 بودند که با روش نمونه گیری در دسترس وارد مطالعه شدند. شرکت کنندگان به صورت تصادفی در سه گروه شامل دو گروه آزمایش که به مدت هشت هفته در دو نوع برنامه بین نسلی شرکت کردند و یک گروه کنترل تقسیم شدند. داده ها با استفاده از پرسش نامه های متغیرهای جمعیت شناختی، وضعیت اقتصادی اجتماعی و کیفیت زندگی سالمندان جمع آوری و توسط تحلیل واریانس دوطرفه و آنووا در نسخه 25 نرم افزار SPSS تجزیه و تحلیل شدند.

یافته ها :

در بررسی تاثیر تعاملی دو متغیر طبقه ای، هیچ اثر معنی داری بین سطوح گروه ها و متغیرهای جمعیت شناختی مشاهده نشد (P>0/05). اما در بررسی اثر مستقل، متغیر وضعیت اقتصادی تاثیر معنی داری بر کیفیت زندگی داشت (0/05≥P). همچنین نتایج تحلیل واریانس در ارزیابی وجود اختلاف بین نمره های ابعاد کیفیت زندگی در سه گروه، نشان دهنده اختلاف معنی دار آماری بود (0/01≥P). همچنین سطح کیفیت سالمندان پس از برنامه بین نسلی با فعالیت ورزشی (17/87± 81/56) و بدون فعالیت ورزشی (18/59±75/28) به طور معنی داری نسبت به پیش آزمون و گروه کنترل (3/21±42/28) افزایش یافت (0/01>P).

نتیجه گیری :

برنامه های بین نسلی با تقویت ابعاد کیفیت زندگی می توانند تاثیرات مفیدی بر زندگی سالمندان داشته باشند.