سخن نخست: درباره گزارش «هواشناسی کشاورزی و فرصت های پیش رو»

مرکز پژوهش های مجلس شورای اسلامی اخیرا (مرداد 1398) ویراست دوم گزارش ارزشمند ی تحت عنوان «هواشناسی کشاورزی و فرصت های پیش رو» را منتشر کرده که نظر به اهمیت آن سرمقاله این شماره به آن پرداخته است .* گزارش تصریح می کند که در راستای تقویت و تامین امنیت غذایی کشور برای تولید محصولات راهبردی، لازم است استفاده از دانش و داده های هواشناسی کشاورزی به صورت یک پارچه، از اهمیت و توجه ویژه ای برخوردار باشد که به تمامی چنین نیست و محدودیت هایی از نظر منابع انسانی، سطح مهارت های کارشناسی، امکانات فناوری و پردازشی، تراکم شبکه پایش در سطح ملی و نظایر آن وهمچنین نبود سامانه های برخط برای تبادل اطلاعات با کاربران وجود دارد و برنامه رفع محدودیت ها را نیز ارایه داده است. از گزارش چنین استنباط می شود که هواشناسی کشاورزی در ایران برای همگامی با پیشرفت های هواشناسی سینوپتیکی گام های تکمیلی بلندتردیگری نیز باید بردارد. نام هواشناسی کشاورزی خود نمایانگر لزوم این همگامی بین نهادهای مسئول «هواشناسی» و «کشاورزی» است که ضرورت ایجاد یک رابطه سازمانی شفاف و محکم بین سازمان هواشناسی کشور و وزارت جهاد کشاورزی را ایجاب می کند. امری که چگونگی و جوانب اجرایی و نتایج مورد انتظار آن قابل طرح و بررسی جدی است. همچنین لازم است نقش و مشارکت تحقیقاتی و آموزشی دانشگاه ها برای تربیت نیروی انسانی لازمی که برای گسترش آتی این رشته پیش بینی شده است نیز به خوبی دیده شود.