اثرات ضدباکتریایی پلی پپتید EC-hepcidin1 در مهار باکتری Streptococcus iniae در کشت های سلولی اولیه قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss)

استرپتوکوکوزیس یکی از مخرب ترین بیماری ها در آبزی پروری جهانی است و تا کنون تلاش های زیادی در راستای مهار این باکتری صورت پذیرفته است. در این پژوهش توانایی پلی پپتید ضد میکروبی مصنوعی هپسیدین (EC-hepcidin1) در مهار باکتری Streptococcus iniae (عامل بیماری استرپتوکوکوزیس در آبزیان) در کشت سلولی اولیه ماهی قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss) مورد ارزیابی قرار گرفت. ابتدا با دیسسک دیفوژیون اثرات ضدباکتریایی این پلی پپتید مورد بررسی قرار گرفت. حداقل غلظت ممانعت از رشد و حداقل غلظت کشندگی EC-hepcidin1 در برابر S. iniae اندازه گیری شد. سپس کشت سلولی اولیه از باله ماهی تولید و محدوده سمیت این پلی پپتید برای سلول ها مشخص شد. کشت های سلولی اولیه ماهی با باکتری آلوده شد و در شرایط آزمایشگاهی فعالیت ضدباکتریایی پلی پپتید و میزان زنده مانی سلول ها درکشت سلولی، مورد سنجش قرار گرفت. نتایج به دست آمده از این مطالعه، حداقل غلظت ممانعت از رشد و حداقل غلظت کشندگی پپتید به ترتیب بیش از 75 و کمتر از 150 میکروگرم در میلی لیتر محاسبه شد. میزان سمیت پلی پپتید هپسیدین پس از 48 ساعت و در محدوده 25 تا 400 میکروگرم در لیتر سمیت کمی را نشان داد و سلول ها 60 تا 80 درصد زنده مانی داشتند. میزان زنده مانی سلول ها بعد از تلقیح باکتری با تراکم 10:MOI در سلول های ماهی قزل آلای رنگین کمان  55 درصد بود که بعد از تلقیح باکتری با تراکم 10:MOI به همراه 150 میکروگرم در میلی لیتر پلی پپتید، میزان زنده مانی سلول ها به 90 درصد افزایش یافت. در مجموع، پلی پپتید  EC-hepcidin1 اثرات ضدباکتریایی مناسبی علیه S. iniae در شرایط آزمایشگاهی داشت و در عین حال به دلیل سمیت کم در سلول های ماهی، قادر است میزان زنده مانی سلول های آلوده شده با این باکتری را افزایش داد. در جمع بندی پپتید EC-hepcidin1 اثرات ضد باکتریایی بر این باکتری داشته و سمیت کمی نسبت به سلول های ماهی دارد، لذا ادامه تحقیقات به صورت بالینی بر روی مراحل لاروی و مولدین این ماهی قابل پیشنهاد می باشد .