ارتباط باورهای امید با فرسودگی تحصیلی، انگیزش تحصیلی و وضعیت تحصیلی در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی قم

 امید می تواند رضایت مندی و بهزیستی ذهنی دانشجو را به اوج برساند و موجب سازگاری و سلامت جسمی و روانی است. لذا مطالعه حاضر با هدف تعیین ارتباط باورهای امید با فرسودگی، انگیزش و وضعیت تحصیلی در بین دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی قم انجام شد.

 در این پژوهش توصیفی همبستگی در سال  1396، نمونه ای شامل 261 دانشجو به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای نسبتی بر حسب جنسیت انتخاب شدند. داده ها از طریق پرسشنامه باورهای امید اسنایدر و همکاران(Snyder et al) ، فرسودگی تحصیلی برسوو همکاران (Berso et al) و انگیزش تحصیلی والرندو همکاران (Vallerand et al) جمع آوری شد. سپس اطلاعات با استفاده از آزمون های ضریب همبستگی پیرسون، آزمون t مستقل و رگرسیون چندگانه به شیوه گام به گام مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.

یافته ها: 

 نتایج نشان داد که بین نمره ی کل مقیاس باورهای امید و خرده مقیاس های آن با فرسودگی تحصیلی رابطه ی منفی و معناداری و بین میانگین نمره ی کل مقیاس باورهای امید و تمام ابعاد آن با انگیزش تحصیلی رابطه مثبت و معناداری وجود داشت. اما بین میانگین نمره ی کل باورهای امید و خرده مقیاس های آن با وضعیت تحصیلی رابطه ی معناداری مشاهده نشد. در نهایت، نتایج حاصل از تحلیل رگرسیون چندگانه نشان داد که تنها فرسودگی تحصیلی به شکل منفی و معناداری پیش بینی کننده باورهای امید هستند.

نتیجه گیری:

  براساس یافته های این مطالعه دانشجویان امیدوار، انگیزش تحصیلی بیشتر و آسیب پذیری کمتری در مقابل فرسودگی تحصیلی دارند. بنابراین اساتید و مسوولان دانشگاه بایستی بکوشند تا با افزایش سطح امیدواری دانشجویان، انگیزش تحصیلی دانشجویان را افزایش و فرسودگی تحصیلی آن ها را کاهش دهند.