ارتباط طلاق عاطفی با تعارض کار-خانواده در پرسنل بالینی دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان

 طلاق عاطفی یک مشکل پنهان در زندگی بسیاری از زوج ها می باشد که می تواند عملکرد افراد را تحت تاثیر قرار دهد. این مطالعه با هدف بررسی ارتباط بین طلاق عاطفی و تعارض کار-خانواده در پرسنل بالینی دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان انجام شده است.

در این پژوهش توصیفی، جامعه مورد مطالعه پرسنل بالینی دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان بودند. با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه بندی شده 300 نفر در سال 1394 انتخاب گردیدند. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه های اطلاعات دموگرافیک، طلاق عاطفی و تعارض شغلی بود. بعد از جمع آوری اطلاعات، داده ها با استفاده از آزمون های t مستقل و ضریب همبستگی پیرسون تجزیه و تحلیل شدند.

از بین 300 نفر شرکت کننده 68 نفر (7/22%) مرد بودند. از نظر میزان طلاق عاطفی 3/58% افراد در گروه ضعیف، 25% متوسط و 7/16% در گروه بالا قرار داشتند. بین طلاق عاطفی و تعارض کار-خانواده رابطه معنی دار مثبت به دست آمد (001/0=p). در بین متغیرهای دموگرافیک همکار بودن زوجین، وضعیت مالی، نسبت فامیلی، رضایت زناشویی و نوع ازدواج با طلاق عاطفی و تعارض کار-خانواده رابطه معنی داری داشتند (001/0=p).

 براساس یافته های مطالعه حاضر، بین تعارض کار-خانواده و طلاق عاطفی در پرسنل بالینی علوم پزشکی ارتباط مثبت وجود دارد.