تحلیل میزان رضایت آبخیزنشینان سه حوزه آبخیز شهرستان سراوان از برنامه پنجم رشد و توسعه کشاورزی و درآمدزایی

شناسایی موانع و عوامل اجتماعی و اقتصادی روستاییان برای توسعه روستایی امری ضروری است. برای شناسایی این موضوع، بررسی سرمایه اجتماعی و متغیرهای اقتصادی، اجتماعی موثر بر رضایت آبخیزنشینان تاکید این پژوهش است. هدف بررسی میزان رضایت آبخیزنشینان از برنامه پنجم رشد و توسعه کشاورزی و درآمدزایی (سال های 1387 تا 1392) است. روش مطالعه، کاربردی بوده و به صورت توصیفی، مقطع زمانی در سال 1396 انجام شد. جامعه موردمطالعه، آبخیز نشینان حوضه‏های سراوان، شامل مورتی، کله گان و قادرآباد است. ابزار جمع آوری داده‏ها، پرسشنامه محقق ساخته بوده، روایی پرسشنامه با نظر کارشناسان بررسی و تایید شد. پایایی پرسشنامه با آزمون آلفای کرونباخ با 79/0 پایایی در وضعیت خوب ارزیابی گردید. برای جمع آوری داده ها در حوضه‏های موردمطالعه تعداد 102 پرسشنامه‏ تکمیل و گردآوری شد. تجزیه وتحلیل ناپارامتری برای مقایسه میانگین رضایتمندی سه حوضه به روش آماری کروسکال والیس انجام شد. در بسیاری از گویه‏ها حوضه مورتی به طور معنی داری رضایت مندی بیشتری را نشان داد. نتایج نشان داد که میزان رضایت آبخیزنشینان از تولید ناخالص داخلی با میانگین امتیاز 5/3 از 5 و تملک دارایی های سرمایه ای با میانگین امتیاز 3/3 از 5 رضایت بالاتر از میانه و مناسبی است. در مجموع میزان رضایت آبخیزنشینان از برنامه پنجم رشد و توسعه نسبتا خوب ارزیابی شد اما از لحاظ منابع مالی تزریق شده رضایت کمتری وجود دارد. میزان رضایت آبخیزنشینان، مورتی به دلیل آب فراوان و تولید بیشتر نسبت به کله گان و قادرآباد سطح بالاتری داشته است. پیشنهاد می شود هر 5 برنامه توسعه کشاورزی در حوضه‏ های استان‏های مختلف کشور بررسی و مقایسه شود.