بررسی وضعیت پایای اقتصاد ایران در شرایط بانکداری ذخیره کامل

کارکرد بانکداری ذخیره جزیی در ایجاد پول خصوصی از گذشته دور تاکنون موجب بروز مشکلات اقتصادی چون رکود، تورم، افزایش بدهی های عمومی و... شده است. امروزه بانکداری ذخیره کامل به عنوان راه حل پیشنهادی برای اصلاحات، توسط بسیاری از اقتصادانان مورد حمایت قرار گرفته است. در مطالعه حاضر، بانکداری ذخیره کامل با استفاده از مدل سازگاری انباشت-جریان (SFC)، برای اقتصاد ایران، مدل سازی شده است. طبق نتایج به دست آمده از مدل، خلق پول از طریق هزینه های دولت در مواقع کسری بودجه دولت در شرایط بانکداری ذخیره کامل، منجر به تورم نزدیک به صفر می شود، اشتغال نیز به سمت اشتغال کامل همگرا می گردد. با اینکه میزان بدهی های دولت ثابت باقی می ماند اما میزان ثروت خانوارها افزایش می یابد. میزان سپرده های بانکی و وام ها نیز در این شرایط افزایش می یابد و نقدینگی بانک ها در سطح مطلوب خود قرار می گیرد. همچنین طبق نتایج به دست آمده، افزایش مخارج جاری دولت منجر به افزایش تخصیص منابع نفتی به مخارج سرمایه ای و کاهش منابع صندوق توسعه ملی می شود اما در حالت پایدار جدید، کل منابع نفتی به سمت صندوق توسعه ملی حرکت می کند و دولت در این حالت، مازاد بودجه کوچکی را تجربه می کند که به طور دایمی ادامه می یابد.