تحلیل نقش آمایش عناصر فضایی در تاب آوری اقتصاد روستایی مطالعه موردی: دهستان چشمه سرا (شهرستان شوط)

اتخاذ استراتژی های کارآمد پایدارسازی برای جنبه های مختلف تولید، توزیع و مصرف رسالت اصلی متولیان امور توسعه روستایی است. هدف این تحقیق مطالعه میزان تاب آوری و انعطاف پذیری روستاهای دهستان چشمه سرا ازنظر تولید، توزیع و مصرف در بخش های مختلف اقتصادی و تبیین نقش سازمان فضایی عناصر در تاب آوری آن است. روش تحقیق حاضر اکتشافی و از نوع توصیفی-تحلیلی است. روش جمع آوری اطلاعات به صورت اسنادی و میدانی بوده است. روش نمونه گیری نیز به صورت ساده تصادفی و حجم نمونه(320 نفر) با استفاده از روش آماری کوکران انجام شده است. روش تجزیه و تحلیل اطلاعات با استفاده از روش های آماری در محیط SPSS و GIS انجام شد. نتایج رگرسیون فضایی حاکی از ارتباط بین تاب آوری و عناصر سازمان فضایی دارد. ارتباط تاب آوری با لکه ها و شبکه ها بالاست. روستاهایی که اراضی مناسب تری داشتند، تاب آوری بالاتری را نیز تجربه کردند و تنها تعداد معدودی از روستاها چنین حالتی نداشتند و کمترین ارتباط نیز مربوط به سازمان فضایی جمعیت با تاب آوری است. در مورد شبکه ها وضعیت نوسان زیادی داشته است. به طوری که روستاهای علی کندی و ایل بلاغی که بالاترین وزن را در شبکه های ارتباطی داشتند دارای تاب آوری پایینی می باشند. به همین دلیل ضریب محلی آن از 3/0 تا7/0 در نوسان بوده است. به طورکلی نتایج نشان از ارتباط معنی دار بین عناصر سازمان فضایی و با تاب آوری است. ضرایب محلی تخمین زده شده برای آن ها 85/0است که نشان از ارتباط بالای تمام روستاهاست. تقویت کیفیت شبکه های ارتباطی، ایجاد مشاغل کوچک روستایی و خانگی شامل، تولید عرقیات، خشکبار، خشک کردن میوه سبزی، تولید لبنیات که باعث نگهداشت جمعیت روستایی شود، می توان تاب آوری روستاها را افزایش دهد.