اثر زمان رویش در خزانه و تراکم سوروف آبی (Echinochloa oryzoides (Ard.) Fritsch) بر قابلیت رقابت با برنج (Oryza sativa L.) (2. مطالعات انتهای فصل رشد: عملکرد و قابلیت رقابت)

زمان رویش و تراکم علف های هرز اهمیت بسیاری در اثرات متقابل رقابتی آن ها با گیاه زراعی دارد. لذا برای علف هرز سوروف آبی (Echinochloa oryzoides (Ard.) Fritsch)، به عنوان یک گونه نسبتا تازه وارد، بررسی نقش زمان رویش در خزانه برنج (Oryza sativa L.) و در نتیجه سن گیاهچه علف هرز در هنگام انتقال از خزانه به زمین اصلی و نیز بررسی میزان این انتقال و در نتیجه تراکم نسبی علف هرز در زمین اصلی ضرورت دارد. نقش سن گیاهچه سوروف آبی هنگام نشاکاری (10، 20 و 30 روز) و نسبت تراکم سوروف آبی: برنج در هرکپه (4:0، 3:1، 2:2، 1:3 و 0:4 علف هرز: برنج) بر صفات سوروف آبی و برنج در هنگام رسیدگی گیاه زراعی (90 روز پس از نشاکاری)، طی دو سال مطالعه مزرعه ای در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار مورد بررسی قرار گرفت. افزایش تعداد گیاهچه در نسبت های مختلف کاشت سبب افزایش عملکرد بیولوژیک، عملکرد دانه، عملکرد نسبی هر دو گونه و شاخص غالبیت برنج شد؛ اگرچه شاخص برداشت کاهش یافت. به جز عملکرد دانه برنج در تک کشتی و در نسبت 3:1 (علف هرز: برنج) سال دوم که تفاوت معنی داری با سوروف آبی نداشت؛ در سایر نسبت ها عملکرد بیولوژیک و عملکرد دانه علف هرز بیش تر از برنج متناظر بود. شاخص برداشت برنج در همه نسبت های کاشت بیش تر از علف هرز بود. در سال اول آزمایش، تیمار گیاهچه های 30 روزه سوروف آبی دارای بیش ترین عملکرد بیولوژیک، دانه و نسبی علف هرز، کم ترین عملکرد دانه و نسبی برنج، و کم ترین شاخص برداشت هر دو گونه بودند. در همه سنین گیاهچه علف هرز عملکرد سوروف آبی بیش تر از برنج متناظر بود. بررسی صفات ارزیابی شده و نمودارهای سری های جانشینی حاکی از قابلیت رقابت بالای علف هرز نسبت به گیاه زراعی بود که بر ضرورت توجه به گسترش این علف هرز در منطقه تاکید دارد.