ترسیم به عنوان یک فعالیت بیانگر: بنیاد نظری و کاربرد در روان شناسی

در این مقاله، ما با ارایه مهمترین نظریه هایی که اشکال اولیه و ترسیم نقاشی را به عنوان یک فعالیت بیانگر که به ابعاد عاطفی، شناختی و جنبشی اشاره دارد، می پردازیم که نشانگر آغاز درک های جدید است. فراتر از دیدگاه کلاسیک که نقاشی یک فعالیت جهانی است. علاوه بر این، ما می خواهیم به این نکته توجه کنیم که طراحی توسط محدودیت های فرهنگی و عصبی و همچنین متغیرهای دیگر مانند سن و جنس اداره می شود. ما همچنین نشان می دهیم که استفاده از نقاشی تشخیص بالینی، روان شناختی و تاثیر آموزشی را چند برابر می کند. مهمترین نتیجه ای که بدان رسیدیم این است که؛ بیان در نقاشی با الزامات جهانی اداره می شود، و تحت تاثیر ویژگی های فرهنگی و همچنین متغیرهای سن و جنس قرار می گیرد. از این رو، پذیرش آن در عمل بالینی یا آموزشی باید بسیار دقیق و مبتنی بر مطالعات ترسیم براساس بستر فرهنگی باشد.