مدیریت زیست محیطی پسماند معادن زغال سنگ با رویکرد ارزیابی چرخه حیات؛ مطالعه موردی: معادن زغال سنگ پروده طبس

اجرای سیستمهای مدیریت محیط زیست، با عملیاتی کردن استراتژیهای توسعه پایدار، موجب بهینه سازی مصرف منابع، کاهش اثرات زیست محیطی، و در نتیجه افزایش پایداری سیستم میشود. یکی از الزامات اصلی مدیریت محیط زیستی، ارزیابی اثرات محیط زیستی و یک روش مناسب جهت ارزیابی اثرات محیط زیستی، ارزیابی چرخه حیات است. این روش با تجزیه و تحلیل یک محصول یا فرآیند در طی تمام مراحل عمر آن اطلاعات جامعی در مورد اثرات محیط زیستی ناشی از مصرف منابع و تولید ضایعات، و گزینه های بهبود و بهسازی سیستم مورد مطالعه ارایه میکند. توسعه پایدار در معادن مستلزم به حداقل رساندن مصرف منابع، تولیدات ضایعات و اثرات زیست محیطی ناشی از آنها میباشد. در این پژوهش معادن زغال سنگ پروده طبس، به عنوان محدوده مورد مطالعه انتخاب شده است. به طورکلی، مهمترین عوامل زیست محیطی در معادن زغال سنگ شامل تولید باطله معدنی، پساب معدنکاری و انتشار گاز زغال میباشد. برای بهبود کارایی چرخه تولید و کاهش بار زیست محیطی معادن، برنامه ریزی در راستای افزایش نرخ بازیافت باطله ها، بازچرخش پساب معدنکاری و استحصال گاز متان ضروری به نظر میرسد. نتایج این ارزیابی، میتواند توسط تصمیم گیران در برنامه ریزی استراتژیک توسعه صنعت معدنکاری، ارزیابی اثرات معدنکاری زغال سنگ بر شاخصهای توسعه پایدار کشور و مدیریت موثر منابع تجدیدناپذیر مورد استفاده قرار گرفته، و در نهایت تبدیل به استراتژیها و اقدامات مدیریتی توسعه پایدار گردد.