اثرات استراتژی های جدید کم آبیاری در حالت پویا و ثابت بر عملکرد و بهره وری مصرف آب دو رقم ذرت علوفه ای

این پژوهش به منظور بررسی تاثیر استراتژی های جدید کم آبیاری بر عملکرد کمی و بهره وری مصرف آب دو رقم ذرت علوفه ای بر پایه طرح کامل تصادفی در قالب کرت های یک بار خرد شده در سه تکرار، انجام شد. تیمارهای آبیاری شامل 1) آبیاری کامل (FI)، 2) کم آبیاری به صورت استاتیک (SDI)، 3) کم آبیاری به صورت پویا (DDI)، 4) کم آبیاری به صورت پویا که در آن در یک سوم ابتدای رشد 90 درصد نیاز آبی گیاه، در یک سوم بعدی دوره رشد 75 درصد و در یک سوم انتهایی دوره رشد 50 درصد نیاز آبی برای بخشی از سیستم ریشه ای گیاه، تامین شد (DPRD) و 5) کم آبیاری به صورت استاتیک که در آن 75 درصد نیاز آبی گیاه به طور ثابت و در تمام طول فصل رشد برای بخشی از سیستم ریشه ای تامین شد (SPRD) بودند. نتایج نشان داد که تفاوت معنی داری بین استراتژهای آبیاری وجود داشت. در مقایسه با تیمار آبیاری کامل، تیمارهای آبیاری SDI، DDI، SPRD و DPRD عملکرد ذرت را به ترتیب 18، 27، 49 و 53 درصد کاهش دادند. نتایج همچنین نشان داد که بین دو رقم ذرت تفاوت معنی داری وجود نداشت. در مقایسه با تیمار آبیاری کامل، تیمار SDI بهره وری مصرف آب را 14 درصد افزایش داد در حالی که تیمارهای DDI، SPRD و DPRD بهره وری مصرف آب را به ترتیب 3، 19 و 44 درصد کاهش دادند. بر اساس تحلیل اقتصادی انجام شده، عمق بهینه آبیاری برای رسیدن به بیشترین سود خالص 5/858 میلی متر به دست آمد. به طور کلی استراتژی آبیاری SDI برای منطقه مورد مطالعه پیشنهاد می شود.