اثر منابع مختلف کودهای آلی و شیمیایی بر عملکرد کمی و کیفی و شاخص های فیزیولوژیک توتون گرمخانه ای در شرایط دیم و آبی

استفاده از کودهای شیمیایی در بوم نظام های زراعی نه تنها باعث تخریب ساختار فیزیکی، شیمیایی و زیستی خاک می شود، بلکه کیفیت محصول را نیز به شدت تحت تاثیر قرار داده و دارای اثرات سوء زیست محیطی نیز است. از این رو، این تحقیق با هدف بررسی اثر منابع مختلف کودهای آلی و شیمیایی بر عملکرد کمی و کیفی توتون گرمخانه ای در دو شرایط دیم و آبی انجام شد. آزمایش در قالب پایه بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار در مرکز تحقیقات تیرتاش در سال 1394 اجرا شد. تیمارهای کودی در هشت سطح شامل شاهد (عدم مصرف کود)؛ کاربرد 100 درصد کود شیمیایی توصیه شده؛ کاربرد 10 تن کود گاوی در هکتار؛ کاربرد 30 تن کود گاوی در هکتار؛ کاربرد 450 کیلوگرم کود مرغی غنی شده در هکتار؛ کاربرد 650 کیلوگرم کود مرغی غنی شده در هکتار؛ کاربرد 850 کیلوگرم کود مرغی غنی شده در هکتار و کاربرد 650 کیلوگرم مرغی غنی شده در هکتار + 150 کیلوگرم سولفات پتاسیم در هکتار بود. نتایج نشان داد که عملکرد و شاخص های اقتصادی در کشت آبی و دیم تحت اثر تیمار کودی قرار گرفتند. در کشت دیم حداکثر عملکرد و درآمد خالص برای تیمار کود مرغی 650 کیلوگرم به علاوه 150 کیلوگرم سولفات پتاسیم در هکتار بود. لذا، از نظر اقتصادی در شرایط کشت آبی بهترین تیمار کود گاوی 10 تن در هکتار بود. بهترین تیمار کودی در کشت دیم و آبی ترکیب کودی کاربرد 650 کیلوگرم مرغی غنی شده در هکتار + 150 کیلوگرم سولفات پتاسیم در هکتار بود که منجر به بالاترین میزان عملکرد کمی و کیفی شد.