تاثیر معنویت در محیط کار بر عجین شدن با شغل با میانجی گری بهزیستی پرستاران

عجین شدن باشغل مستقیم و غیرمستقیم بر بهره وری پرستاران تاثیرگذار است. در این میان تجربه معنوی حاصل از محیط کار معنوی نقش بسزایی در عجین شدن پرستاران باشغل شان دارد.

از پژوهش حاضر بررسی تاثیر معنویت در محیط کار بر عجین شدن باشغل با میانجی گری بهزیستی پرستاران بیمارستان پاسارگاد است.

 این مطالعه از نوع توصیفی - پیمایشی است. جامعه آماری شامل 195 نفر از پرستاران بیمارستان پاسارگاد می شود. از بین جامعه آماری 130 نفر براساس رابطه کوکران با خطای 5درصد به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند و داده ها از پرسشنامه استاندارد مبتنی بر طیف لیکرت گردآوری شد. پایایی پرسشنامه با استفاده از آلفای کرونباخ در محدوده (81/0 تا 93/0) بدست آمده است. برای تجزیه و تحلیل داده های تحقیق از مدلسازی معادلات ساختاری با بهره گیری از نرم افزار  SMART- PLS  استفاده شد.

 نتایج تحقیق نشان داد که تاثیر مثبتی بین مولفه های معنویت در محیط کار و عجین شدن باشغل پرستاران بیمارستان پاسارگاد وجود دارد که در این میان مولفه های معنویت در محیط کار، حس همبستگی (ضریب بتا= 922/0) بیشترین تاثیر را دارا است و همچنین رابطه مولفه های معنویت در محیط کار بر عجین شدن با شغل با میانجی گری بهزیستی پرستاران بیمارستان پاسارگاد، مثبت و معنادار بود.

با توجه به یافته های پژوهش، می توان با ایجاد محیط کار معنوی و ارتقای بهزیستی در پرستاران تازه به کارگیری شده، عجین شدن با شغل آنان را افزایش داده و از این طریق بر بهره وری سرمایه های انسانی افزود. ارایه برنامه های عملیاتی توسط مدیران پرستاری جهت اهمیت دهی بیشتر به سال های ابتدایی خدمت پرستاران ضروری است.