شاعر شکوه روستا «شهریار» و مضامین اخلاقی و عرفانی

سخن از شهریار میدان سخن و سخنوری است ، آن که عشق در درونش جوششی ابدی را نهادینه کرد و وی را به مراتب کمال انسانی رساند . بی شک آنچه دگرگونی آدم روضه ی رضوان را خواستار شد عشقی زمینی و عروجش به عشق الهی بود . شهریار مرد کمال و خورسندی ازحکم الهی است . صور خیال در شعرهای شهریار بی دلیل است و خواننده را به سمت عمر و حسرت به دوران خوشی که می آید و می رود سوق می دهد . شهریار خیلی زیبا مضامین عاطفی و اخلاقی را در نظم خود به کار می برد و برای رسیدن به قله های معنویت گام بر می دارد . راز و نیاز های شهریار با خداوند بسیار تکان دهنده است و مضامینی چون همدلی و همبستگی انسانی و توجه به دین و آفریدگار جهان در اشعار او بسیار است هجرانی که نصیب شهریار شد در اصل خمیر مایه ی غزلیاتی گردید که هیچ گاه کهنگی ندارد.
این جستار در پی کشف مضامین عرفانی و اخلاقی در اشعار مرد شکوه روستا می باشد.