شناسایی ابعاد و مولفه ها در جهت آموزش مفاهیم ترافیکی به همیاران پلیس (دانش آموزان)

آموزش مهم ترین طریقه جلوگیری از به وجود آمدن علل انسانی موثر در تصادفات است.آموزش صحیح و فرهنگ سازی رعایت قوانین و مقررات راهنمایی و رانندگی می تواند نقش مهمی در پیشگیری از وقوع سوانح ترافیکی و جرایم رانندگی داشته باشد. در ایران با هدف فرهنگ سازی ، افزایش انضباط اجتماعی وکاهش ضایعات حاصل از سوانح ترافیکی طرح آموزش کودکان از سال 86 در نیروی انتظامی به اجرا درآمد. در کنار هزینه های ناشی از اجرای طرح فوق همواره این چالش وجود دارد که آیا وضعیت آموزش همیاران پلیس مناسب می باشد. تحقیق حاضر از نظر نوع داده ها کمی و کیفی ، و از نظر گردآوری داده ها ، توصیفی پیمایشی بوده است. برای جمع آوری داده ها ، از فن دلفی و پرسشنامه محقق ساخته استفاده شده است. برای تحلیل داده های مربوط به تعیین  ابعاد و مولفه ها در جهت ارتقای آموزش مفاهیم ترافیکی به کودکان از تحلیل عاملی اکتشافی ، برای تعیین وضع موجود آموزش همیاران از آزمون t تک نمونه ای ، و برای مقایسه وضعیت موجود و وضعیت مطلوب آزمون t  وابسته  با کمک نرم افزار spss استفاده شد. برای ارایه مدل نهایی تحقیق از مدل یابی اندازه گیری و برازش مدل در تکنیک  مدل یابی معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزار لیزرل استفاده شده است. یافته اصلی این پژوهش نشان می دهد بهبود فرهنگ عبور و مرور و کاهش سوانح ترافیکی بدون ارتقای فرایند آموزش کاربران ترافیک امکان پذیر نیست. برای ارتقای آموزش ترافیک به دانش آموزان در هر  بعد دانش با بار عاملی (0.92) ، ارزش نگرش با بار عاملی (0.99) و مهارت با بار عاملی (0.85) باید مورد توجه قرار گیرد. همچنین وضعیت موجود آموزش دانش آموزان به طور کلی (2/48 از 5) و در تک تک ابعاد آموزش پایین تر از حد متوسط و نامناسب است.