بررسی نقش ارضاء نیازهای بنیادین روانشناختی و خودشفقت ورزی در پیش بینی قلدری دانش آموزان دبیرستانی

هدف پژوهش حاضر بررسی نقش ارضاء نیازهای بنیادین روان شناختی و خود شفقت ورزی در پیش بینی قلدری دانش آموزان دبیرستانی بود. روش پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش آموزان پسر و دختر دوره متوسطه دوم شهر تهران در سال تحصیلی 98-1397 به تعداد 224400 نفر بودند. حجم نمونه با استفاده از جدول کرجسی و مورگان، 380 نفر برآورد شد و به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. جهت گرداوری اطلاعات از پرسشنامه ی قلدری (پاچین و هیندوجا، 2011)، مقیاس ارضای نیازهای روانی بنیادی (لاگاردیا و همکاران، 2000) و مقیاس خود شفقت ورزی (نف، 2003) استفاده شد. نتایج با استفاده از روش ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه به روش همزمان تجزیه و تحلیل شد. یافته ها نشان داد که خود شفقت ورزی با قلدری رابطه منفی و معناداری داشت. از بین نیازهای بنیادین روان شناختی، ارتباط با دیگران و خودمختاری با قلدری رابطه منفی و معناداری داشت. درحالی که بین شایستگی و قلدری رابطه معناداری مشاهده نشد. خود شفقت ورزی، ارتباط با دیگران و خودمختاری به طور معناداری قلدری را در دانش آموزان پیش بینی نمودند. با توجه به نتایج پژوهش حاضر پیشنهاد می شود که مداخلات روان شناختی و آموزشی مبتنی بر ارتقاء خود شفقت ورزی و ارضاء نیازهای بنیادین روان شناختی به منظور کاهش قلدری دانش آموزان برگزار شود