بررسی آموزش رانندگان وسائط نقلیه سنگین در ایران با سایر کشورها

افزایش نیاز به بکارگیری خودروهای سنگین در چرخه حمل و نقل کشور، درخواست برای اخذ گواهینامه مخصوص به این خودروها را نیز بدنبال داشته است. لذا ضرورت داشت تا زمینه های لازم برای روند تغییرات در زمینه تکنولوژی های مدرن مورد استفاده در خودروهای سنگین و موارد آموزش رانندگان این خودروها ، پارامترها و استاندارد های آزمون رانندگی ملاک برای اخذ گواهینامه خودروهای سنگین در ایران و کشورهای پیشرو مورد ارزیابی قرار گیرد. آمارهای چهار سال اخیر نشان دهنده این است که با وجود اینکه ماشین های سنگین (کامیون ، تریلی و اتوبوس) از لحاظ تعداد تصادفات در جایگاه پایین تری قرار دارند اما از لحاظ تعداد متوفیان تصادفات رتبه دوم را بخود اختصاص داده اند. نتیاج تحقیق نشان داد در سایر کشورها طبقه بندی گواهینامه ها به تفکیک خودروها بصورت C, R, RE, LR, MR, HR, HC, MC وجود دارد و آموزشهای لازم در هر گروه مطابق با نوع وسیله نقلیه به هنرجو داده میشود. ولی متاسفانه در ایران آموزش و آزمون خودروهای سنگین در قالب پایه یکم در نظر رفته شده بطور تقریبا یکسانی به اجرا گذاشته می شود. پیشنهاد می شود حداقل میزان آموزش تیوری و عملی رانندگی با توجه به نوع وسیله نقلیه مشخص گردد و همچنین روش های آموزش رانندگی در ایران نیازمند بازنگری اساسی است. که در این راستا مهمترین عوامل چالشی مدت زمان آموزش، کیفیت آموزش و یادگیری، هزینه های دوره های آموزشی می باشند.