آمایش سرزمین و مدیریت شهری بر مبنای اصول پدافند غیرعامل و نقش آن در ژئوپلیتیک شهر

هدف اصلی این پژوهش بررسی، تجزیه و تحلیل مولفه های ساختاری و معماری تاثیرگذار بر ژیوپلیتیک شهری در نتیجه توجه به الگوهای برنامه ریزی و طراحی شهری در مناطق شهری برای مقابله با آثار تهاجم نظامی دشمن و بلای طبیعی به مناطق شهری است. الزام بر الگو یابی بهینه برنامه ریزی سکونتگاه های شهری و اولویت دادن به برنامه ریزی بر اساس معماری دفاعی و اصول حاکم بر پدافند غیرعامل، عالوه بر کاهش عمده تلفات جانی و مالی در مناطق شهری در هنگام وقوع بحران، زمینه های حفظ پایداری و پویایی شهر را با عدم اختلال در کارکرد و مسئولیت اصلی شهر فراهم نموده و شاخصه های ژیوپلیتیکی شهر منجمله قدرت را تداوم و استمرار می بخشد. روش تحقیق مورد استفاده از نوع تحلیلی- توصیفی و با استفاده از منابع کتابخانه ای و تحقیقاتی که سایر محققین در این خصوص انجام دادهاند بوده و به بررسی و تحلیل اثر پدافند غیرعامل بر ثبات کارکردی و پایداری فعالیت های شهری در مواقع وقوع بحران در شهرها پرداخته و نقش آمایش سرزمین و برنامه ریزی را در مدیریت و اجرای طرح های ساخت و توسعه شهری و رعایت اصول دفاع غیرعامل را در این ارتباط موردبحث قرار میدهد.