بررسی تفاوت تعداد و الگوی موارد مسمومیتدر ماه رمضان با سایر ماه ها، 1386 تا 1395

تعطیلات ملی و وقایع مذهبی تاثیرات گوناگونی بر وقایع مرتبط با سلامت انسان دارند. این مطالعه با هدف بررسی تفاوت تعداد و الگوی موارد مسمومیت در ماه رمضان با سایر ماه های سال انجام پذیرفت.

مواد و روش ها: 

در این مطالعه توصیفی- مقطعی، اطلاعات مراجعین به بخش مسمومین بیمارستان لقمان حکیم تهران از سال 1386 لغایت 1395 ازپرونده الکترونیکی بیمارستانی استخراج گردید.کیفیت اطلاعات بررسی و براساس طبقه بندی بین المللی بیماری ها کدگذاری شد. جهت مقایسه تعداد مسمومین بین ماه رمضان با سایر ماه ها از آزمون من ویتنی استفاده گردید.

یافته ها: 

از 121256 نفر مراجعه کننده بر حسب علت مسمومیت، 28375 نفر (4/23 درصد) مسمومیت به صورت غیرعمدی، 92446 نفر (2/76 درصد) مسمومیت عمدی با نیت آسیب به خود و کم تر از یک درصد (429 نفر) مسمومیت ها به سایر دلایل بود. در زیر گروه مسمومیت با نیت آسیب به خود از طریق الکل، میانگین ماهانه موارد در ماه رمضان از سایر ماه ها کم تر بوده و تفاوت مشاهده شده نیز از نظر آماری معنادار بوده است (001/0 = P). تفاوت مشاهده شده بین میانگین ماهانه تعداد مسمومیت های با نیت آسیب به خود (غیر از الکل) (404/0 = P)، آسیب به دیگران (459/0 = P) و مسمومیت با نیت نامعلوم (607/0 = P) در ماه رمضان با سایر ماه ها از نظر آماری معنادار نبود. میانگین ماهانه تعداد موارد دچار مسمومیت غیر عمدی در ماه رمضان بیش تر از سایر ماه ها بوده و اختلاف مشاهده شده نیز از نظر آماری معنادار بوده است (04/0 = P).

اثرات اخلاقی و معنوی ماه مبارک رمضان در کشور ایران خصوصا در موارد مسمومیت های با نیت آسیب به خود با الکل قابل توجه می باشد.