بررسی و امکان سنجی روش های احیاء و پاک سازی خاکچال های قدیمی و رهاشده (مطالعه موردی: خاکچال بابا حیدر)

یکی از مشکلات خاکچال یا به عبارتی دیگر لندفیل های قدیمی و رها شده مساله آلودگی های زیست محیطی جانبی آن است. خاکچال باباحیدر در مجاورت مخزن سد باباحیدر و در سه کیلومتری شهری با همین نام در استان چهارمحال و بختیاری واقع شده است و پسماندهای تولیدی این شهر و برخی از روستاهای اطراف آن به این خاکچال وارد شده و تلنبار می شود. ازآنجایی که یکی از اهداف اصلی احداث سد تامین آب شرب منطقه است، لذا وجود این خاکچال می تواند باعث آلوده شدن آب در مخزن سد شده و عملکرد سد را با مشکل مواجه نماید. از این رو در مطالعه حاضر روش های موجود برای مواجهه با این نوع خاکچال ها از لحاظ فنی، اقتصادی و زیست محیطی مورد بررسی قرار گرفت.

به منظور انتخاب بهترین گزینه برای مواجهه با خاکچال مورد مطالعه ابتدا تمام روش های موجود برای مواجهه با خاکچال باباحیدر مورد مطالعه قرار گرفتند و سپس روش های دارای پتانسیل اجرا شامل پوشاندن خاکچال، حفاری و انتقال به خاکچال جدید، تصفیه با روش خاک شویی و محصورسازی با اجرای دیوار جداکننده مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.

نتایج حاصل از انواع معیار های مقایسه از نظر فنی، اقتصادی و زیست محیطی نشان داد که شیوه تصفیه با روش خاک شویی از لحاظ پیچیدگی فناوری و نیاز به تجهیزات خاص، راهبری تخصصی، نیاز به آب، مواد مصرفی و شیمیایی، هزینه های سرمایه گذاری و راهبری، شرایط خاصی را می طلبد که اجرایی شدن این روش را با مشکل مواجه می کند. در مقابل روش حفاری و انتقال به خاکچال جدید از لحاظ پارامتر های فوق الذکر بیش ترین قابلیت را برای اجرا دارد. روش های پوشاندن خاکچال و محصور سازی با اجرای دیوار های جداکننده از لحاظ شرایط و پیچیدگی های اجرایی مابین دو روش فوق قرار دارند.

با بررسی، مقایسه و امکان سنجی روش های دارای پتانسیل اجرا جهت پاک سازی و احیاء خاکچال مشخص گردید که از میان روش های مختلف احیاء و پاک سازی، روش حفاری و انتقال به خاکچال جدید نسبت به سایر روش ها از دیدگاه فنی، اقتصادی و زیست محیطی مناسب تر و دارای قابلیت بیش تری برای اجرا است. از این رو به کارگیری این روش برای خاکچال باباحیدر پیشنهاد می گردد.