بررسی غلظت باقی مانده آفت کش های دیازینون، آزینفوس متیل و کاربایل در آب رودخانه های اصلی استان قم در سال 1395

با توجه به استفاده گسترده از آفت کش ها برای حفظ محصولات کشاورزی، باقی ماندن آن ها در محیط امری اجتناب ناپذیر است. توسعه کشاورزی و استفاده از سموم متنوع آفت کش گیاهی در استان قم می تواند اکوسیستم آبی را به مدت طولانی تحت تاثیر این آفت کش ها قرار دهد. لذا این مطالعه با هدف تعیین غلظت باقی مانده آفت کش های ارگانو فسفره آزینفوس متیل و دیازینون و سم کارباماته کاربایل در آب رودخانه های اصلی استان قم صورت گرفت.

در این مطالعه 144 نمونه آب از چهار رودخانه اصلی استان قم طی یک دوره 12 ماهه در سال 1395 به منظور ارزیابی میزان باقی مانده سموم مورد مطالعه جمع آوری شد. نمونه ها با استفاده از دو روش استخراج فاز جامد و استخراج فاز مایع- مایع آماده شدند و با دستگاه های HPLC و GC-MS/MS  میزان سموم باقیمانده در آب اندازه گیری شد.

یافته ها: 

نتایج نهایی این مطالعه نشان داد که بیش ترین غلظت دیازینون، آزینفوس متیل و کاربایل در فصل تابستان به ترتیب ppb 5/24 ، ppb 52/14 و ppb 54/4 بوده است. حداقل غلظت سموم مورد مطالعه مربوط به فصل زمستان بوده است. بر اساس آزمون آماری آنالیز واریانس دوطرفه بین میزان باقی مانده سموم در فصول مختلف اختلاف آماری معنی داری وجود داشت (002/0<p).

بحث و نتیجه گیری:

 براساس نتایج این مطالعه،غلظت باقی مانده آفت کش های ارگانو فسفره آزینفوس متیل و دیازینون و سم کارباماته کاربایل در آب اکثر رودخانه های اصلی  قم بیش از حد مجاز اتحادیه اروپا (g/µL5/0) می باشد. در نتیجه در صورت کاربرد مداوم این سموم در بخش کشاورزی استان ؛ این آلاینده ها تهدیدی جدی برای سلامت عمومی مردم محسوب می شود.