امکان سنجی استفاده از تفاله ریشه شیرین بیان (.Glycyrrhiza glabra L) به عنوان بستر رشد و تاثیر آن بر ویژگی های های رشد و جذب عناصر غذایی در کشت بدون خاک توت فرنگی

تفاله ریشه شیرین بیان یک پسماند آلی است که می تواند به عنوان بستر رشد در کشت بدون خاک مورد استفاده قرار گیرد. پژوهشی در قالب طرح کاملا تصادفی با هشت تکرار برای ارزیابی کارایی تفاله ریشه شیرین بیان به عنوان یک بستر رشد برای گیاه توت‏ فرنگی رقم سلوا به مدت سه ماه در شرایط گلخانه انجام شد. در این آزمایش، چهار نسبت (حجم:حجم) بستر پرلیت:تفاله ریشه شیرین بیان (25:75، 50:50، 75:25 و 100:0 درصد) با بستر کوکوپیت:پرلیت (50:50) (شاهد) مقایسه شد. ویژگی های‏ های رشد گیاه و جمعیت قارچی بستر رشد به طور معنی داری تحت تاثیر نوع بستر رشد قرار گرفت. مقادیر عملکرد میوه و شاخص سبزینگی (SPAD) در بستر مخلوط کوکوپیت-پرلیت (50:50) افزایش یافت؛ اما با بسترهای حاوی 25 و 50 درصد تفاله اختلاف معنی داری نداشتند. چگالی ظاهری، گنجایش نگهداری آب و جمعیت قارچی در بسترهای حاوی 75 و 100 درصد تفاله در مقایسه با سایر بستر‏های رشد بیشتر بود. همچنین، گیاهانی که روی بسترهای حاوی 75 و 100 درصد تفاله رشد کرده بودند، کمترین عملکرد و شاخص سبزینگی را نسبت به دیگر تیمارها داشتند. تفاله ریشه شیرین بیان در مقایسه با کوکوپیت-پرلیت دارای غلظت بیشتری از عناصر منگنز، مس، فسفر، آهن و روی بود؛ اما غلظت پتاسیم و سدیم آن در مقایسه با کوکوپیت-پرلیت کمتر بود. با افزایش نسبت تفاله در مخلوط بستر، غلظت آهن و منگنز در برگ ها افزایش یافته و غلظت فسفر و روی کاهش یافت.