واکنش های مورفوفیزیولوژیکی گیاه خرفه (Portulaca oleracea L.) به اسید هیومیک تحت تنش نیکل

در این تحقیق به منظور بررسی واکنش های مورفوفیزیولوژیکی گیاه خرفه به اسید هیومیک تحت تنش نیکل آزمایشی به صورت کرت های خرد شده با دو فاکتور بر پایه طرح کاملا تصادفی با سه تکرار انجام شد که در آن غلظت های نیکل با 4 سطح (0، 2/0، 4/0 و 6/0 میلی مولار) به عنوان فاکتور اصلی و غلظت های اسید هیومیک با 4 سطح (0، 200، 400 و 600 میلی گرم در لیتر) به عنوان فاکتور فرعی مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که غلظت های مختلف نیکل و اسید هیومیک روی اکثر صفات مورفو-فیزیولوژیکی از قبیل طول ریشه، مالون دی آلدهید، سوپر اکسید دیسموتاز، کاتالاز، محتوای کلروفیل و کاروتنویید اثرات معنی داری داشته است. نتایج نشان داد که با افزایش غلظت نیکل شاخص های رشد از قبیل طول اندام هوایی و ریشه، وزن تر و خشک، محتوای کلروفیل و کاروتنویید کاهش یافت، در حالی که مقدار پرولین، مالون دی آلدهید و کاتالاز افزایش یافت. بیشترین میزان رشد و عملکرد گیاه و محتوای کلروفیل و کاروتنویید در غلظت 600 میلی گرم بر لیتر هیومیک اسید و غلظت 4/0 میلی مولار نیکل به دست آمد. بنابراین می توان نتیجه گیری کرد که محلول پاشی هیومیک اسید می تواند یک روش مناسب برای کاهش اثرات مضر نیکل و بهبود فرآیندهای فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی و افزایش تحمل گیاه به تنش نیکل در گیاه خرفه گردد.