الگوی راهبردی اداره امور امر به معروف و نهی از منکر

امر به خوبی ها و نهی از بدی ها دو اصل پذیرفته شده همه اقوام و ملل مختلف در طول تاریخ زندگی انسان ها بوده است؛ زیرا این دو اصل در بردارنده منافع انسان ها و منطبق با عقل و فطرت اند. در این تحقیق با استفاده از روش تحلیل آمیخته و بر اساس روش نظریه پردازی مبنایی، سعی در ارایه الگوی سیاستی اداره امور امر به معروف و نهی از منکر شده است. جامعه آماری این تحقیق متشکل از متخصصان و صاحب نظران، اساتید حوزه علمیه و دانشگاه، مدیران و تصمیم سازان با تجربه سازمان های این حوزه است. روش نمونه گیری در این پژوهش با تکنیک گلوله برفی و هدفمند انجام گرفته است. نتیجه تحقیق بیانگر آن است که با تاسیس نهادی برای هماهنگی نهادهای دست اندرکار و فعال کردن بازوی تحقیقات نظری به جهت روزآمدسازی قوانین و اولویت بندی و در بعد عملی به منظور پیاده سازی یافته های تحقیق، می توان نظامی را پیاده سازی و اجرا کرد که ضمن توجه و بهره گیری از آموزه های بلند دینی و اسلامی (که به خوبی و صراحت در گفتمان مترقی ولایت فقیه متبلور است) با ایجاد قانونگرایی و ریشه کنی فساد بتواند در کشورهای منطقه و هم چنین در جهان اسلام سرآمد بوده و قادر باشد در راستای منویات بنیان گذار جمهوری اسلامی ایران حضرت امام خمینی (رحمه الله علیه) و حضرت امام خامنه ای (مدظله العالی) تجربیات و دستاوردهای نظام مقدس جمهوری اسلامی را به سایر ملل آزاده آموزش و الگویی از حکومت سالم و بدون منکر باشد.