بررسی جایگاه قانون و قانون گرایی

نظم اجتماعی و روابط انسانی جامعه بشری، که بستر آسایش، امنیت، رشد و بالندگی است، بر تعیین وظایف و حقوق و رعایت آن استوار است. قوانین، دولت، نهادهای اجتماعی، قوای قهریه، همه ابزاری برای تحقق چنین نظم اجتماعی و روابط انسانی اند. همچنین قانون و قانون گرایی همواره از جمله مهم ترین منویات حضرت امام خمینی (ره) نیز بوده است. پژوهش حاضر با هدف بررسی جایگاه قانون و قانون گرایی بر اساس دیدگاه های حضرت امام خمینی (ره) انجام شده است و درصدد پاسخگویی به این سوال است که قانون و قانون گرایی در بین گروه های مختلف مردم چه جایگاهی دارد؟ این پژوهش از حیث هدف کاربردی و از نظر روش، تحلیلی - استنباطی است. از پرسشنامه به عنوان ابزار گردآوری داده های پژوهش استفاده شده است که پایای آن توسط آزمون آلفای کرونباخ برای 94/0 محاسبه گردید. همچنین از آمارهای توصیفی، آزمون فریدمن  و آزمون  خی دو برای تحلیل داده ها استفاده شده است. نتایج حاصل از تحلیل داده ها نشان داد که براساس نظر پاسخگویان حاکمان پایبندی بیشتری به اجرای قانون در جامعه دارند. همچنین براساس دیدگاه پاسخگویان قانون پذیری مردم و نخبگان با هم یکسان بوده و رفع موانع برای اجرای قانون از کمترین درجه اهمیت برخوردار است. همچنین با افزایش قانون پذیری حاکمان، قانون پذیری مردم و پایبندی نخبگان نسبت به قانون نیز افزایش می یابد.