بررسی اثر جیبرلین، اسید اسکوربیک و اسید سالیسیلیک بر کیفیت بذر، رنگیزه های فتوستزی و مالون دی آلدهید گیاهچه حاصل از بذر پیر شده آفتابگردان

به منظور بررسی نقش پرایمینگ بذر با جیبرلین، اسید آسکوربیک و اسید سالیسیلیک در کاهش خسارت ناشی از زوال بذر و بهبود کیفیت بذر و گیاهچه سه رقم آفتابگردان (فرخ، برزگر و رقم شمشیری)، آزمایشی در سال 1395 به صورت گلدانی انجام شد. این پژوهش به صورت آزمایش فاکتوریل بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. بذرها در معرض تیمار پیری زودرس قرار گرفتند و سپس پرایم شدند. تیمارهای پرایمینگ شامل: بدون پرایم، غلظت صفر (هیدروپرایمینگ)، جیبرلین (ppm 50 و ppm 75)، آسکوربیک اسید (ppm 100 و ppm150)، اسید سالیسیلیک (ppm 138 و ppm 207)، جیبرلین ppm50 + اسیدآسکوربیک ppm 100 ppm ، جیبرلین ppm50 + اسید سالیسیلیک ppm138، اسید آسکوربیک ppm100 + اسید سالیسیلیک ppm138 و جیبرلین ppm50 + اسید آسکوربیک ppm 100 + اسید سالیسیلیک ppm 138 بود. رقم برزگر در مقایسه با دو رقم دیگر از نظر درصد و سرعت ظهور گیاهچه برتری داشت. بیشترین درصد ظهور گیاهچه در رقم برزگر با تیمار جیبرلین ppm50 + اسید سالیسیلیک ppm138 و در ارقام شمشیری و فرخ توسط هیدروپرایمینگ بدست آمد. پرایمینگ سرعت ظهور گیاهچه را در هر سه رقم بهبود بخشید اما پاسخ به پرایمینگ در هر رقم اختصاصی بود. بیشترین سرعت ظهور گیاهچه از رقم برزگر و در تیمار جیبرلینppm 75 مشاهده شد. پرایمینگ بطور چشمگیری میزان مالون دی آلدهید گیاهچه را در هر سه رقم کاهش داد. کمترین میزان مالون دی آلدهید از رقم برزگر و در تیمار ترکیبی آسکوربیک اسید + سالیسیلیک اسید بدست آمد.