ارزیابی میزان و چگونگی آگاهی مدیران رسانه ها از زلزله و مدیریت آن

رسانه ها به عنوان بخشی اطلاع رسان و آگاهی بخش، در ارتباط با مخاطبان و افکار عمومی می توانند نقشی اثرگذار در کنترل مخاطرات و مدیریت بحران ایفا کنند. چگونگی انتشار این اطلاعات و اخبار به همان ترتیب که در تصمیم گیری ها و واکنش های مدیریتی، امدادرسانی و ایجاد آرامش و ثبات موثرند، توانایی ایجاد شایعات، ترس، خشونت و بی نظمی را نیز دارند. از این رو مدیران بحران و اصحاب رسانه در چنین شرایطی باید توان تحلیل و تطابق آدمیان با اطلاعات پیرامونی آنها را داشته باشند.این پژوهش با هدف ارزیابی میزان آگاهی مدیران رسانه ها از زلزله و تبیین نقش آنها در مدیریت بحران این مخاطره طبیعی و نیز افزایش ضریب ایمنی سازمان های رسانه ای کشور در برابر زلزله از طریق تقویت آگاهی مدیران و توانمندسازی آنها برای برنامه ریزی، تصمیم گیری و اجرای برنامه های افزایش فرهنگ ایمنی در برابر زلزله انجام گرفت. حساس سازی مدیران رسانه ها برای اتخاذ رویکردها، راهبردها و برنامه های اجرایی رسانه ای در مواجهه با زلزله از دیگر اهداف این پژوهش بود.بدین منظور جامعه آماری شامل 46 رسانه اعم از رسانه های مکتوب، دیداری و شنیداری و نیز خبرگزاری ها از طریق تمام شماری تعیین و پرسشنامه ای طراحی شد که با روش مصاحبه عمیق با مدیران رسانه ها انجام گرفت. تحلیل یافته ها با استفاده از نرم افزار SPSS مبین آن است که: رسانه ها به عنوان بخشی اطلاع رسان و آگاهی بخش، در ارتباط با مخاطبان و افکار عمومی می توانند نقشی اثرگذار در کنترل مخاطرات و مدیریت بحران ایفا کنند. چگونگی انتشار این اطلاعات و اخبار به همان ترتیب که در تصمیم گیری ها و واکنش های مدیریتی، امدادرسانی و ایجاد آرامش و ثبات موثرند، توانایی ایجاد شایعات، ترس، خشونت و بی نظمی را نیز دارند. از این رو مدیران بحران و اصحاب رسانه در چنین شرایطی باید توان تحلیل و تطابق آدمیان با اطلاعات پیرامونی آنها را داشته باشند.این پژوهش با هدف ارزیابی میزان آگاهی مدیران رسانه ها از زلزله و تبیین نقش آنها در مدیریت بحران این مخاطره طبیعی و نیز افزایش ضریب ایمنی سازمان های رسانه ای کشور در برابر زلزله از طریق تقویت آگاهی مدیران و توانمندسازی آنها برای برنامه ریزی، تصمیم گیری و اجرای برنامه های افزایش فرهنگ ایمنی در برابر زلزله انجام گرفت. حساس سازی مدیران رسانه ها برای اتخاذ رویکردها، راهبردها و برنامه های اجرایی رسانه ای در مواجهه با زلزله از دیگر اهداف این پژوهش بود.بدین منظور جامعه آماری شامل 46 رسانه اعم از رسانه های مکتوب، دیداری و شنیداری و نیز خبرگزاری ها از طریق تمام شماری تعیین و پرسشنامه ای طراحی شد که با روش مصاحبه عمیق با مدیران رسانه ها انجام گرفت. تحلیل یافته ها با استفاده از نرم افزار SPSS مبین آن است که:

1. میزان آگاهی مدیران رسانه های بررسی شده از پدیده زلزله، مطلوب است و آنان نحوه مواجهه صحیح با زلزله را می دانند؛

2. میزان آگاهی مدیران رسانه های بررسی شده از مدیریت بحران، قوانین و آیین نامه های مربوط به آن کم است؛

 3. با اینکه اکثر مدیران رسانه های بررسی شده وقوع یک زلزله بزرگ را تجربه کرده اند یا در پوشش خبری آن نقش داشته اند، به مدیریت و کنترل پیامدهای سوء ناشی از زلزله توسط رسانه ها باور ندارند؛

4. ساختمان اکثر رسانه های بررسی شده در برابر زلزله، ناایمن است و مقاوم سازی نشده اند. همچنین مهم ترین چالش مدیران رسانه های بررسی شده در اقدام نکردن به مقاوم سازی ساختمان رسانه، موانع حقوقی، مالکیتی و نیز مسایل مالی است.

5. بیشتر مدیران رسانه ها به موضوع مقاوم سازی غیرسازه ای در فرایند مدیریتی خود توجه نداشته اند.

6. بیشتر مدیران رسانه ها، اقدامات عملی و موثری را در زمینه آمادگی کارکنان خود برای مواجهه با زلزله انجام نداده اند.