مطالعه اثرات سرطان زایی و سمیت سلولی دیازینون در موش سوری در شرایط درون تنی و برون تنی

در این تحقیق اثرات سمیت و سرطان زایی دیازینون به عنوان یک آفت کش ارگانوفسفره پرمصرف، بر موش سوری تحت شرایط درون تنی و اثر سمیت سلولی آن به صورت برون تنی مورد ارزیابی قرار گرفت.

موش ها به دو گروه 15تایی تیمار و شاهد تقسیم شدند. در گروه تیمار، دیازینون با غلظت ppm 1 به میزان 1 میلی لیتر به مدت 12 هفته روی پوست ریخته شد. در پایان دوره پس از کالبدگشایی، نمونه های بافتی از ارگان های مورد نظر برداشت گردید. سپس دیازینون با غلظت های10، 25 ،50، 100 میکروگرم بر میلی لیتر به کشت سلول های های فیبروبلاست 929L موش اضافه شد. سمیت سلولی با استفاده از تست MTT و میکرونوکلیوس و کاریوتیپ به صورت برون تنی مورد سنجش قرار گرفته و درصد 50 IC تعیین گردید.

مشاهدات میکروسکوپی بافت کلیه مبین سمیت سلولی خفیف در لوله های پیچیده نزدیک، سمیت کبدی خفیف در بافت کبد وکارسینوما در بافت بیضه داشت. درصد فراوانی میکرونوکلیوس ها در غلظت µg/ml 100 در مقایسه با گروه کنترل معنی دار بود. در تست MTT میانگین جذب نوری درغلظت های µg/ml 10، 25، 50، 100 به طور معنی داری با میانگین جذب نوری با گروه کنترل متفاوت بود (0/05  < p).

تماس پوستی دیازینون علاوه بر ایجاد آثار پاتولوژیک در ارگان های مختلف موش سبب سمیت سلولی و پیش سرطان زایی در آزمون های سمیت سلولی شد.