پترولوژی و زمین شیمی توده گرانیتوئیدی و کانسار آهن اسکارنی قوزلو (باختر زنجان)

کانسار آهن قوزلو در فاصله 65 کیلومتری باختر زنجان واقع شده و بخشی از کمان ماگمایی ارومیه-دختر در پهنه ایران مرکزی است. در این منطقه، تناوب لایه های سنگ آهک میکرواسپارایتی، آهک مارنی، شیل و ماسه سنگ مربوط به کرتاسه بالایی توسط توده گرانیتوییدی ایوسن بالایی مورد هجوم قرار گرفته و هاله دگرگونی مجاورتی و کانه زایی آهن تشکیل شده است. از نظر سنگ شناسی، توده گرانیتوییدی متشکل از گرانیت- گرانودیوریت پورفیری و کوارتزمونزودیوریت بوده و دارای ماهیت کالک آلکالن پتاسیم بالا و متعلق به گرانیتوییدهای متاآلومینوس نوع I است. در نمودارهای تمایز محیط زمین ساختی، این توده در محیط حاشیه فعال قاره ای قرار می گیرد. بر اساس بررسی های میکروسکوپی، هاله دگرگونی مجاورتی متشکل از زیرپهنه های گارنت اسکارن، گارنت-پیروکسن اسکارن، پیروکسن اسکارن، اپیدوت اسکارن، مرمر پیروکسن دار و اسکارن کانه دار است. مگنتیت کانی اصلی کانسار است که با کانی های فرعی پیریت، کالکوپیریت و پیروتیت همراهی می شود. گارنت، کلینوپیروکسن، اپیدوت،  اکتینولیت، کلسیت و کوارتز به عنوان کانی های غیر فلزی حضور دارند. شواهد بافتی در سنگ های هاله دگرگونی مجاورتی نشان دهنده تشکیل هم زمان گارنت و کلینوپیروکسن در محدوده دمایی 430 تا 550 درجه سانتی گراد و 26-10- 23-10 ƒO2 =است.