اثربخشی قصه ‏درمانی بر روی مولفه‎های خودنظم‏ دهی تحصیلی دانش ‏آموزان دختر مبتلا به اختلال نافرمانی مقابله ‏ای

هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی قصه‎درمانی بر مولفه‎های خودنظم‎دهی تحصیلی (راهبرد مطالعه، هدف گزینی، خودارزیابی، کمک‎خواهی، مسئولیت پذیری و سازمان دهی) در دانش‎آموزان مبتلا به اختلال نافرمانی مقابله‎ای بود.

روش پژوهش، از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش‎آزمون - پس‏آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش دانش‎آموزان دختر مبتلا به اختلال نافرمانی مقابله ای منطقه 5 تهران که در سال تحصیلی 1396-97در پایه هشتم  مشغول به تحصیل بودند. از بین 180 دانش‎آموز پایه هشتم تعداد 30 آزمودنی برای تقسیم به گروه‎های آزمایش (15نفر) و کنترل(15نفر) انتخاب و جایگزین شدند. سپس از هر دو گروه پیش‎آزمون مربوط به خودنظم دهی تحصیلی گرفته شد. پس از انجام مداخله برای گروه آزمایش (یعنی قصه‏درمانی به مدت 8 جلسه پیاپی، هفته ای یک جلسه 75 دقیقه ای)، هر دو گروه با استفاده از ابزار پژوهش مجددا مورد ارزیابی قرار گرفتند.   شرکت‎کنندگان در پیش‎آزمون و پس‎آزمون، با استفاده از پرسشنامه خودنظم‎دهی سواری- عرب‎زاده (1392) مورد ارزیابی قرار گرفتند. به گروه آزمایشی در 8 جلسه راهبردهای قصه‎درمانی آموزش داده شد. در حالی‎که، در این مدت، گروه‏ کنترل هیچ آموزشی دریافت نکرد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل کواریانس درسطح معناداری 05/0 با استفاده از نرم افزار spss21 انجام شد.

نتایج نشان داد که قصه درمانی بر روی خودنظم‎دهی تحصیلی موثر و از بین مولفه های خودنظم دهی تحصیلی، قصه درمانی تنها بر روی راهبرد حافظه و کمک طلبی اثر داشت(0/001>P).

برای بهبود مهارت های شناختی افراد مبتلا به اختلال نافرمانی مقابله‎ای روش های قصه‎درمانی موثر و کارآمد می باشد.