مهم ترین عامل های موثر بر توان آب زیرزمینی در آبخیز پیرانشهر (آذربایجان غربی) با مدل MaxEnt و سامانه ی اطلاعات جغرافیایی

آب زیرزمینی یکی از مهم ترین و حیاتی ترین منابع طبیعی در منطقه های خشک و نیمه خشک است. هدف از این پژوهش شناختن منطقه هایی که توان آب زیرزمینی دارد، و اولویت بندی کردن عامل های موثر بر آن است. در این پژوهش 14 شاخص تاثیرگزار بر توان آب زیرزمینی شامل شیب، ارتفاع، جهت شیب، انحنای پستی وبلندی، فاصله از آب راه، تراکم زه کشی، فاصله از گسل، تراکم گسل، شاخص رطوبت پستی وبلندی، موقعیت پستی وبلندی، سختی پستی وبلندی، سنگ شناسی، کاربری زمین ، و موقعیت شیب نسبی به کاربرده شد. به روش تصادفی 30% از مجموع 145 چشمه در گروه داده های اعتبارسنجی و 70% آن در گروه داده های آموزش گذاشته شد. برای اولویت بندی کردن عامل های موثر و پهنه بندی کردن توان آب زیرزمینی در آبخیز پیرانشهر روش بیشینه ی آنتروپی و مدل MaxEnt با بهره گیری از ArcGIS، و برای ارزیابی کردن مدل منحنی تشخیص عمل کرد نسبی (ROC) به کاربرده شد. نتیجه ها نشان داد که توان آب زیرزمینی در 33/6% حوزه ی آبخیز، بیش تر در مرکز آبخیز، است. بر اساس نمودار جکنایف لایه های شاخص رطوبت پستی وبلندی، ارتفاع، سنگ شناسی (ماسه سنگ و پلمه سنگ)، سختی پستی وبلندی، موقعیت پستی وبلندی، و شیب به ترتیب مهم ترین عامل های تاثیرگزار بر توان آب زیرزمینی بود. سطح زیر منحنی (AUC) نشان دهنده ی دقت 93% (عالی) روش بیشینه ی آنتروپی در مرحله ی آموزش، و 81% (خیلی خوب) در مرحله ی اعتبارسنجی برای شناختن منطقه های دارنده ی توان آب زیرزمینی بود. نتیجه ی این پژوهش ممکن است در مدیریت کردن آب زیرزمینی آبخیز پیرانشهر در رویارویی با افزایش جمعیت به کار برده شود.