سنتز و مشخصه یابی فیزیوشیمیایی نانوحامل های هیبرید لیپونیوزومی به عنوان حامل هایی برای داروی ضد سرطان دوکسوروبیسین هیدروکلراید

نانوحامل های لیپیدی با رهایش آهسته و تحویل نیمه هدفمند دارو، می توانند برخی از چالش های رسانش دارو را به سلول های سرطانی کاهش دهند. هدف از این مطالعه، تهیه و ارزیابی فیزیوشیمیایی فرمولاسیون های مختلفی از سامانه ی لیپونیوزومی حاوی دوکسوروبیسین به منظور دستیابی به فرمولاسیونی هدفمند، جهت مبارزه بهتر با سلولهای سرطانی است.

نانوحامل ها با استفاده از نسبت های مولی مختلف از پالمیتویل فسفاتیدیل کولین، کلسترول و سوربیتان مونو استیارات سنتز و از میان 5 فرمولاسیون سنتزی، 3 فرمولاسیون با استناد به بازده درون گیری انتخاب شدند. سپس بمنظور انتخاب فرمول نهایی، پروفایل های رهایش با استفاده از روش های دیالیز و اسپکتروفتومتری تعیین و فرمولاسیون نهایی به منظور بررسی اثر پلی اتیلن گلیکول بر راندمان درون گیری و الگوی رهایش در محیط شبه سلول های سالم و سرطانی پگیله گردید. شاخصه های فیزیوشیمیایی از قبیل اندازه، بار سطحی، شاخص پراکندگی، طیف IR و مورفولوژی شناسایی گردیدند.

فرمولاسیون نهایی پگیله شده ی حاوی دوکسوروبیسین دارای اندازه ی 102/9nm، بازده درون گیری 3/21 ± 94/17درصد ، پتانسیل زتا 6/67mV- و شاخص پراکندگی 0/128 می باشد. حداکثر رهایش دارو برای این نانوسامانه در شرایط سلول-های سالم و سرطانی طی 48 ساعت، به ترتیب، 24/43 و 26/81درصد بوده است. بررسی طیف IR و تصاویر میکروسکوپ الکترونی، نشان می دهد که دارو و نانوسامانه برهمکنش شیمیایی نداشته و ذرات شکل کروی دارند.

نتایج این پژوهش نشان داد که سامانه ی لیپونیوزومی پگیله شده ضمن برخورداری از ویژگی های فیزیوشیمیایی مناسب، تغییری در ماهیت شیمیایی دارو ایجاد نکرده و می تواند حاملی مناسب و نیمه هدفمند برای دوکسوروبیسین باشد.