علل بستری مجدد در بیماران مراجعه کننده به بخش اورژانس؛ یک مطالعه مقطعی

بستری مجددبه عنوان پذیرش دوباره در بیمارستان در یک دوره زمانی خاص با یا بدون برنامه جراحی یا دارویی قبلی تعریف می شود. مطالعه حاضر با هدف بررسی علل بستری مجدد بیماران مراجعه کننده به بخش اورژانس طراحی شده است.

این مطالعه مقطعی گذشته نگر بر روی بیماران بستری مجدد مراجعه کننده به بخش اورژانس بیمارستان امام حسین (ع)، تهران، ایران، طی سال 1398 و به روش نمونه گیری تصادفی انجام شده است.

240 مورد با میانگین سنی 84/20 ± 47/50 سال مورد بررسی قرار گرفتند (6/59 درصد مرد، 9/82 درصد متاهل). 4/60 درصد بیماران مدت زمان بستری کمتر از یک روز، 5/22 درصد بین 1 تا 5 روز، 5/7 درصد بین 5 تا 10روز، و 6/9 درصد بالای 10 روز داشتند. 7/61 درصد دارای سابقه بیماری خاص،که اکثر آن ها (23 درصد) دارای سابقه بیماری قلبی و 3/38 درصد بدون سابقه بیماری بودند. شایعترین علل بستری مجدد به ترتیب عود مجدد بیماری (7/21)، پایدار ماندن درد (9/17 درصد) و تشخیص ناصحیح (8/5 درصد) بود. بین سن (26/0 = p)، جنس (0/24 = p)،میزان تحصیلات (26/0 = p)،وابستگی به مواد مخدر (77/0 = p)،ساعت ترخیص بیماران در مراجعه اول (0/55 = p) و علت بستری مجدد رابطه آماری معناداری وجود نداشت. در حالی که بین نحوه ترخیص بیماران در مراجعه اول و علت بستری مجدد رابطه آماری معناداری وجود داشت(0/02 = p).

نتایج پژوهش حاضر نشان داد که شایعترین علل بستری مجدد به ترتیب عود مجدد بیماری، پایدار ماندن درد و تشخیص ناصحیح بودند. بیشتر بیماران را مردان متاهل در بازه سنی 30 تا 60 سال و بدون تحصیلات دانشگاهی تشکیل می دادند ارتباط معنی داری بین نحوه ترخیص در مراجعه اول و علت بستری مجدد یافت شد.