تاثیر تمرینات فیدبک کنترل والگوس زانو بر درد، گشتاور ران و عملکرد در افراد دارای سندروم درد پتلافمورال

سندروم درد پتلافمورال شایع ترین اختلال زانو در زنان جوان است. اختلالات الگوهای حرکتی اندام تحتانی در طی فعالیت های همراه با تحمل وزن میتواند به طور مستقیم روی درد ارجاعی تاثیرگزار باشد. هدف از این پژوهش تعیین تاثیر تمرینات فیدبکی والگوس زانو بر درد، گشتاور اکسنتریک ران، زاویه والگوس زانو و عملکرد در افراد دارای سندروم درد پتلافمورال بود.

32 زن مبتلا به سندروم سندروم درد پتلافمورال با میانگین سن 18/6±6/22 سال انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه کنترل (16=n) و تجربی (16=n) تقسیم بندی شدند. قبل و پس از اجرای تمرینات، به منظور اندازه گیری گشتاور اکسنتریک ران، درد و زاویه والگوس زانو به ترتیب از دستگاه داینامومتر ایزوکنتیک، مقیاس آزمون بصری(VAS)، دوربین فیلم برداری و همچنین آزمون های عملکردی اندام تحتانی استفاده شد. از آزمون های آماری آنالیز واریانس اندازه گیری مکرر، تی وابسته و مستقل برای تجزیه و تحلیل آماری استفاده شد.

بر اساس یافته های این تحقیق، در گروه تجربی تغییرات معناداری در نسبت حداکثر گشتاور ابداکتور به اداکتور (0/001=p) و اکسترنال روتیتور به اینترنال روتیتور (0/001=p)، درد(0/001=p) و زاویه والگوس زانو (0/001=p) و عملکرد(0/001=p) مشاهده شد که نشان داد تمرینات کنترل والگوس زانو گشتاور اکسنتریک ران، درد، زاویه والگوس زانو و عملکرد را بهبود داد.

تحلیل نتایج این تحقیق نشان داد که تمرینات فیدبکی کنترل والگوس زانو تاثیرات سودمندی در افراد دارای سندروم درد پتلافمورال داشت؛ که منجر به تغییرات در متغیرهای بیومکانیکی مانند گشتاور اکسنتریک ران، متغیرهای عملکردی ، زاویه والگوس زانو و درد شد.