اثر سرکوبگرهای خاموشی ویروس موزائیک زرد راه راه جو (Barley yellow striate mosaic virus) بر میزان بیان ژن های مرتبط با اتوفاژی در گیاه Nicotiana benthamiana 16c

اتوفاژی یک فرایند محافظت شده در یوکاریوت ها برای حذف اجزای سلولی آسیب دیده یا نا خواسته است. این مسیر در مقاومت به بیماری های گیاهی نیز دخیل می باشد اما مکانیزم آن دقیقا مشخص نیست. در این مطالعه تاثیر دو پروتئین سرکوبگر (:Pفسفوپروتئین و :P3پروتئین فرعی 3) متعلق به ویروس موزاییک زرد راه راه جو (BYSMV) بر بیان چهار ژن مهم دخیل در اتوفاژی شامل ATG2، ATG6، ATG7 و AGO1 در گیاه N. benthamiana مورد بررسی قرار گرفت. ژن های P و P3 BYSMV در ناقل pCAMBIA-1302 تحت پروموتور 2×35S و برچسبHemagglutinin در انتهای آمینی به منظور ردیابی پروتئین ها، همسانه سازی شدند. سازه هر ژن با استفاده از اگروباکتریوم در سطح پشت برگ گیاهان N. benthamiana تزریق گردید. پنج روز پس از تزریق، میزان بیان این ژن ها با استفاده از پی سی آر در زمان واقعی اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که هر سه تیمار(P, P3, P+P3) منجر به افزایش بیان ژن های ATG2، ATG6 و ATG7 گردیدند. این افزایش بیان در ژن ATG2 به ترتیب 57/5، 15/6 و 26/5 برابر در تیمار هایP/GFP ، P3/GFP و P/P3/GFP بود. در حالی که هر سه تیمار بر بیان ژن AGO1 اثر منفی داشتند بنحوی که بیان آن را تقریبا 5/1 برابر، نسبت به تیمار کنترل، کاهش دادند. این نتایج حاکی از نقش ژن های AGO1، ATG6،ATG7 و ATG2 در پاسخ دفاعی گیاه N. benthamiana در مقابل سرکوبگر BYSMV می باشد که می تواند به درک بهتر مکانیز م های دفاعی پیچیده گیاه در مقابل بیمارگر های ویروسی و دست یابی به روش های جدید کنترل ویروس های گیاهی کمک نماید.