تاثیر آموزش روش ادراکی- حرکتی بر عملکرد خواندن دانشآموزان نارساخوان دختر شهر اصفهان

هدف از پژوهش، بررسی تاثیر روش درکی حرکتی بر عملکرد خواندن دانش آموزان نارسا خوان دختر سوم ابتدایی شهر اصفهان بود. نمونه مورد نظر 30 نفر دانش آموز نارسا خوان ارجاع شده به مرکز اختلالات یادگیری شهر اصفهان بود که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی انتخاب و در دو گروه 15 نفری که شامل یک گروه آزمایش و یک گروه کنترل بود جایابی شدند. گروه آزمایشی طی 10 جلسه 2 ساعته تحت آموزش درکی حرکتی بصورت انفرادی قرار گرفت. در حالیکه گروه کنترل هیچ گونه مداخله ای را دریافت نکردند.ابزار پژوهش عبارت بود از آزمون تشخیصی خواندن (فرم اکوال) آزمون هوش وکسلرکه در مراحل پیش آزمون و پس آزمون مورد استفاده قرار گرفت. یافته های آماری به دست آمده نشان داد که بین نمرات کلی پیشرفت خواندن دانش آموزان گروه آزمایش و کنترل تفاوت معنی داری وجود دارد. همچنین مشخص شد که آموزش های ادراکی حرکتی توانسته است برتوانمندی های نظیر جدا کردن کلمات، پرکردن جاهای خالی خواندن متن، بیان کردن حروف تاثیر معنی داری داشته باشد. با این وجود بین دو گروه آزمایش و کنترل به لحاظ بخش کردن و صداکشی تفاوت معناداری دیده نشد