تحلیل بلندمدت میدان باد سطح دریا بر روی خلیج فارس، با استفاده از داده-های بازتحلیل، مشاهدات ماهواره ای و ایستگاهی در یک دوره 23 ساله

داده های سمت و سرعت باد سطح دریا با تفکیک بالای زمانی و مکانی، به منظور فهم و پیش بینی برهمکنش هوا-دریا مورد نیاز است. کمبود اندازه گیری میدانی بر روی خلیج فارس همواره مساله جدی در مطالعات هواشناسی در این ناحیه بوده است. هدف از این تحقیق مطالعه میدان باد میانگین و روند باد خلیج فارس است. بدین منظور، سه مجموعه داده باد سطح آب شامل: داده اندازه گیری بویه و سینوپ؛ داده بازتحلیل ERA-Interim؛ و داده ماهواره ای ترکیبی NCDC-BSW برای تحلیل بلندمدت میدان باد سطحی بر روی خلیج فارس مورد استفاده قرار گرفته است. بعد از مقایسه داده های مشاهداتی ایستگاهی با مقادیر تخمین زده شده توسط مدل بازتحلیل و همین طور داده ماهواره ای و ارزیابی صحت این داده ها میدان های باد با استفاده از داده های ماهواره ای و بازتحلیل به دست آمده اند و روند باد بلندمدت از سال 1988 تا 2010 به مدت 23 سال بررسی و تحلیل شده است. نتایج نشان از افزایش نسبی سرعت باد تخمین زده شده توسط مدل بازتحلیل و کاهش نسبی سرعت باد تخمین زده شده توسط داده ماهواره ای دارند. به طور کل می توان گفت به صورت نقطه ای داده ماهواره ای عملکرد بهتری داشته است و مقادیر سرعت باد ماهواره ای به واقعیت نزدیک تر بوده است. بررسی بلندمدت روند افزایش یا کاهش سرعت باد در ایستگاه های مختلف نشان از تاثیر شمال تابستانه و زمستانه بر روی بادهای بیشینه و کمینه برآورد شده و همین طور الگوی کلی میدان باد دارد. با توجه به این تاثیر، بیشینه بادها در فصل زمستان در نزدیکی بوشهر رخ می دهد در حالیکه بادهای بیشینه در فصل تابستان در عرض های پایین تر و نزدیک مرکز خلیج فارس رخ داده است.