تبیین مدل وفاداری بازیکنان به باشگاه (مطالعه موردی سوپر لیگ والیبال جمهوری اسلامی ایران)

در دنیای ورزش که میان باشگاه ها، از جنبه های مختلف رقابت تنگاتنگی وجود دارد، ورزشکاران باتجربه، از سرمایه های باشگاه هستند که همواره سعی بر حفظ این قبیل بازیکنان است. ازاین رو هدف این تحقیق تبیین مدل وفاداری بازیکنان به باشگاه است. پژوهش حاضر به روش توصیفی- تحلیلی و به صورت پیمایشی انجام گرفت. نمونه آماری تحقیق 250 نفر از ورزشکاران شرکت کننده در بیست وهشتمین دوره مسابقات والیبال قهرمانی باشگاه های برتر ایران بود که به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای و خوشه ای انتخاب شدند. ابزار تحقیق، پرسشنامه محقق ساخته ای با 33 گویه بود که پایایی آن با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ 93/0 به دست آمد (01/0 < p). نتایج نشان داد روابط اجتماعی (25/0)، امنیت فکری (20/0)، حقوق و مزایا (15/0)، رضایت (21/0)، عدالت ادراک شده (10/0)، جایگاه باشگاه (16/0)، توسعه حرفه ای (15/0) و همذات پنداری (09/0) می توانند به وفاداری منجر شوند. همچنین بیشترین عامل مورد توجه بازیکنان خدمات بود که در این خصوص تفاوتی میان دو جنس مشاهده نشد. ازاین رو با توجه به همبستگی بالای عامل های مستقل مدل، می توان از آنها به عنوان ابزار کنترل در مدیریت موثرتر و حفظ بازیکنان بهره جست. توجه مدیران به پیشنهاد های مدل، نیل به بهره مندی از فواید وفاداری به عنوان منبع اصلی سرمایه سازمانی را میسر می سازد.