ارزیابی حق بر سلامت دهان و دندان کودک و تحقق آن در سطح بین المللی

حق بر سلامت یکی از حقوق بنیادین انسان ها محسوب می شود. حق بر سلامت دهان و دندان که یکی از ابعاد این حق و بخش جدایی ناپذیر از سلامت عمومی می باشد، به وضعیت بدون بیماری و درد مزمن در ناحیه دهان، صورت و گلو اطلاق می شود. از میان گروه های انسانی، کودکان آسیب پذیرترین افراد هستند که عوامل مختلفی سلامت آن ها را تهدید می کند. از این رو اسناد بین المللی به ویژه «کنوانسیون حقوق کودک» (1989 م.) بر حق بر سلامت کودکان تاکید دارند. بیماری های دهان و دندان از جمله عواملی هستند که به طور جدی این حق را تحت تاثیر قرار می دهند. این بیماری ها تنها ایجاد درد نمی کنند، بلکه بر نحوه غذاخوردن، صحبت کردن، کیفیت زندگی، اعتماد به نفس درونی و اجتماعی کودک تاثیرگذار هستند. مقاله حاضر مبتنی بر یک روش توصیفی تحلیلی و با بررسی رویکرد حقوق بین الملل به حق بر سلامت و حق بر سلامت دهان و دندان و تبیین حقوق کودک در این حوزه، به این سوال پاسخ می دهد که در حال حاضر حق بر سلامت دهان و دندان کودکان در چه وضعیتی قرار دارد؟ این مقاله نتیجه می گیرد که علی رغم درک اهمیت ویژه سلامت دهان و دندان کودکان و حصول دستاوردهای مهم در این حوزه، همچنان بیماری های دهان و دندان در میان کودکان، به طور گسترده شیوع دارد و تحقق حق مذکور به شکل مطلوب، با موانع و محدودیت های فراوانی رو به رو است. ضروری است که علاوه بر نهادهای بین المللی، کشورها نیز همسو با برنامه های جهانی سلامتی برای همه، به صورت هدفمند و سازماندهی شده به ویژه در زمینه پیشگیری از این بیماری ها و بهبود دسترسی به مراقبت های بهداشتی اولیه اقدام نمایند. همچنین دسترسی به اطلاعات سلامت در تمام دنیا، بهره مندی از فناوری های جدید، ارایه گزارش های منظم و سالیانه توسط دولت ها در زمینه سلامتی دهان و دندان کودکان می تواند به ارتقای حق بر سلامت دهان و دندان کودکان کمک فراوانی نماید.