بررسی امکان افزایش کیفیت سیب زمینی (Solanum tuberosum L.) با محلول پاشی نانواکسید آهن

قلیایی بودن خاک یکی از مشکلات اساسی در برخی خاک های ایران است که موجب کاهش حلالیت و کاهش جذب عناصر غذایی ضروری از جمله عنصر آهن برای گیاه می شود. کمبود آهن در گیاه موجب کاهش فتوسنتز و کاهش تولید می شود. این آزمایش به صورت فاکتوریل، در قالب طرح آماری بلوک های کامل تصادفی و در 3 تکرار انجام شد. فاکتور اول شامل کود نانواکسید آهن در شش سطح 0، 5/0، 1، 5/1 و 2 گرم در لیتر و اکسید آهن معمولی به میزان 2 گرم در لیتر و فاکتور دوم شامل سه مرحله محلول پاشی (زمان رشد رویشی، شروع غده بندی و پرشدن غده) می باشد. نتایج نشان داد که کاربرد نانواکسید آهن به میزان 2 گرم در لیتر نسبت به تیمار شاهد بدون آهن مقدار لیزین غده را به میزان 55 درصد، مقدار متیونین غده را 45 درصد، مقدار کلسیم غده را 18 درصد و عملکرد غده را 7 درصد افزایش داد، در حالی که مقدار فسفر غده با کاربرد 2 گرم در لیتر نانواکسید آهن به میزان 34 درصد کاهش یافت. محلول پاشی نانو اکسید آهن در زمان پر شدن غده و شروع غده بندی نیز نسبت به زمان رشد رویشی مقادیر متیونین، پتاسیم و عملکرد غده را به طور معنی دار افزایش دادند و بالاترین درصد متیونین غده با 34/0 درصد، بیشترین مقدار پتاسیم غده با 2/2 صدم درصد و بیشترین عملکرد غده با 40 تن در هکتار در اثر محلول پاشی در زمان پرشدن غده حاصل گردید. درصد پروتئین، نشاسته و آهن غده با افزایش غلظت محلول پاشی نانواکسید آهن تا غلظت های 5/1 و 2 گرم در لیتر، افزایش یافت و در تمام سطوح نانواکسیدآهن، محلول پاشی کود نیز در زمان پرشدن غده مقدار پروتئین، نشاسته و آهن غده را افزایش داد. با توجه به نتایج چون در اکثر صفات مورد مطالعه بین غلظت های 1، 5/1 و 2 گرم در لیتر نانواکسید آهن تفاوت معنی دار مشاهده نمی شود، بنابراین محلول پاشی نانواکسید آهن با غلظت 1 گرم در لیتر در مرحله پرشدن غده که به لحاظ اقتصادی نیز به صرفه تر است توصیه می گردد.