بررسی تغییرات کمی و کیفی عملکرد گندم دوروم با کاربرد کودهای نیتروژن و روی تحت سطوح مختلف آبیاری

کم آبی، کمبود کود نیتروژن و عنصر روی از عوامل مهم کاهش عملکرد کمی و کیفی گندم می باشد. پژوهش حاضر به صورت آزمایش اسپلیت پلات فاکتوریل در قالب طرح آماری بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار در سال زراعی 97-1396، با سه سطح 40، 80 و 160 کیلوگرم در هکتار کود نیتروژن و دو سطح کاربرد و عدم کاربرد عنصر روی در شرایط آبیاری نرمال، آبیاری تا مرحله گلدهی کامل و آبیاری تا ساقه دهی اجرا شد. آبیاری تا ساقه دهی منجربه کاهش معنی دار وزن هزار دانه (24/11 درصد) در مقایسه با تیمار شاهد شد. همچنین محلول پاشی کود روی افزایش 23/4 درصدی وزن هزار دانه را در مقایسه با تیمار شاهد نشان داد. شاخص ترین نتیجه، در کاربرد هم زمان 80 کیلوگرم نیتروژن در هکتار و کود روی تحت تیمار آبیاری تا ساقه دهی بود که منجربه افزایش 6/43 درصدی عملکرد دانه در مقایسه با تیمار آبیاری تا گلدهی شد. آبیاری تا ساقه دهی در مقایسه با آبیاری نرمال موجب افزایش 28 درصدی میانگین پروتئین دانه شد. کاربرد 40 و 80 کیلوگرم نیتروژن در هکتار در مقایسه با تیمار 160 کیلوگرم در هکتار منجربه جذب بیشتر عنصر روی در اندام گیاهی گردید. به طور کلی کاربرد هم زمان کودهای روی و نیتروژن (80 کیلوگرم در هکتار) تحت تیمار آبیاری تا ساقه دهی سبب تعدیل اثرات منفی ناشی از کم آبیاری شد. کاربرد هم زمان کود روی و نیتروژن (80 کیلوگرم) تحت شرایط آبیاری تا ساقه دهی برای منطقه مهاباد استان اصفهان قابل توصیه می باشد.