تحلیل ارتباط تخصیص مخارج دولتی سازمان بیمه سلامت و رشد اقتصادی

 از اقتصاددانان کندی رشد اقتصادی در بعضی از کشورهای در حال توسعه را به ناکارآمدی و توسعه نیافتگی نیروی انسانی و بخش سلامت نسبت می دهند و اصلاحات نظام مند این بخش را برای دستیابی به رشد اقتصادی سریع تر توصیه می کنند. از این رو هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی ارتباط میان مخارج درمانی تخصیص داده شده دولت از طریق سازمان بیمه سلامت و رشد اقتصادی ایران است.

مطالعه حاضر یک مطالعه تحلیلی توصیفی است که با کاربرد روش مدل سازی و با استفاده از نرم افزار  Eviews10 در دوره زمانی کوتاه مدت و بلندمدت و با روش VECM4 (آزمون همجمعی و آزمون والد) مورد تحلیل قرار گرفته است. قلمرو زمانی تحقیق، سال های 1382 تا 1397 و فصلی بوده است.

یافته های تحقیق نشان می دهند که همه متغیرهای تحقیق با یک بار تفاضل گیری ایستا می شوند و به عبارتی از درجه یک هستند. همچنین، هزینه های دولت در سازمان بیمه سلامت در کوتاه مدت و بلندمدت از تولید ناخالص داخلی تاثیر می پذیرند. از سویی دیگر، در صورت ایجاد نوسان در هزینه های درمانی دولت در سازمان بیمه سلامت، تولید ناخالص داخلی تحت تاثیر کوتاه مدت این هزینه ها قرار می گیرد اما این رفتار در بلندمدت، به سوی محو شدن تاثیر ایجاد شده و بازگشت تولید ناخالص داخلی به تعادل و روند اصلی پیش خواهد رفت.

نتایج تحقیق گویای این است که، در مورد این مسئله که هزینه های بخش سلامت بر تولید ناخالص داخلی و رشد اقتصادی تاثیر معنی دار دارد یا خیر، نمی تواند نظر قطعی را ارایه داد.