مطالعه کاربرد سنگدانه‌ های آجر رسی در بهسازی لایه ‌های روسازی راه

تثبیت خاک روشی است که در راهسازی به منظور بهبود توانایی باربری مصالح بکار می رود. از سوی دیگر، حجم روز افزون مواد و زباله های شهری به ویژه نخاله های حاصل از تخریب ساختمان ها و بافت های فرسوده شهری مشکلات فراوانی را در شهرهای بزرگ به وجود آورده اندهمچون مساله زیست محیطی که در اثر دفع غیر اصولی و غیر فنی این مصالح پدید آمده است. نخاله های ساختمانی شهرهای بزرگ نشان می دهد که آجر و بتن دو ماده اصلی تشکیل دهنده آنها هستند. در این تحقیق، تاثیر سنگدانه آجر رسی بر روی میزان توانایی باربری خاک رسی بمنظور کاربرد در لایه های روسازی بررسی گردید. بدین منظور،  سنگدانه آجر رسی با درصد های (5، 10، 15 و 30) با خاک رس مخلوط شد. همچنین برای بررسی رفتاری ژیوتکنیکی مصالح مخلوط از آزمون های آزمایشگاهی تک محوری، نسبت باربری کالیفرنیا (CBR) و برش مستقیم در دو حالت خشک و اشباع و نفوذپذیری در ارتفاع متغیر براساس استاندارد ASTM بهره گرفته شد. در حالت اشباع میزان درصد تورم در نمونه های مخلوط اندازه گیری شد. نتایج حاصل ازمطالعه نشان می دهد که افزودن سنگدانه های آجر رسی به خاک رسی به طور محدود سبب تغییر ساختار و بافت نمونه ها از حالت ریزدانه به سمت درشت دانه شده است. به موجب آن، با حضور 30 درصد سنگدانه آجری در خاک رس، افزایش میزان توانایی باربری، کاهش میزان تورم و افزایش نفوذپذیری بوقوع پیوسته است. همچنین، با توجه به نتایج امکان کاربرد مصالح مخلوط در لایه های روسازی خاک بستر و زیراساس فراهم شده است.