تاثیر کود آلی، شیمیایی و سوپرجاذب بر وضعیت تغذیه ای نهال پایه نارنج (Citrus aurantium)

بررسی اثر ماده آلی، سوپرجاذب و تغذیه بهینه بر کاهش اثر شوری آب آبیاری بر نهال پایه نارنج آزمایشی بصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با 12 تیمار و 4 تکرار انجام شد. فاکتور اول ماده آلی با دو سطح (0 و 2 درصد وزنی)، فاکتور دوم سوپرجاذب با سه سطح (0، 0.1 و 0.25 درصد وزنی) و فاکتور سوم تغذیه بهینه با دو سطح (بدون کود و کوددهی بهینه عناصر مورد نیاز گیاه بر اساس آزمایش خاک) بود. درصد برگهای دارای علایم خسارت شوری و غلظت عناصر روی، آهن، بور، فسفر، پتاسیم، سدیم، کلسیم و منیزیم در برگ تیمارهای مختلف اندازه گیری شدند. نتایج نشان داد که کاربرد تلفیقی و جداگانه کود دامی، شیمیایی به همراه سوپرجاذب موجب کاهش علایم شوری شد. بیشترین درصد سدیم (0.17) و برگهای دارای علایم شوری (22.01) و بیشترین مقدار بور (148.2 میلی گرم بر کیلوگرم) در تیمار شاهد مشاهده شد. همچنین تیمار C2D3E2 (مصرف توام 2 درصد ماده آلی، 0.25 درصد سوپرجاذب و مصرف بهینه عناصر غذایی) کمترین درصد سدیم و برگهای دارای علایم شوری و کمترین مقدار بور را داشت اما بیشترین میزان افزایش در پتاسیم، آهن و روی با حدود 2 برابر مقادیر آنان در تیمار شاهد را نشان داد.